Wilf Mbanga

Uit The Zimbabwean - vertaald door Paul Bogaert

Hoofdredactioneel commentaar 9-3-06

Het helse plan van Zanu (PF) voor het vernietigen van de mijnbouw

In wat duidelijk leidt tot nationalisatie van de mijnbouw, heeft Zanu (PF) opnieuw laten zien dat ze niet te stoppen zijn als het gaat om de vernietiging van ons land.

Na het vernietigen van het meest gevarieerde en professionele - om maar niet te spreken van winstgevende - landbouwbedrijf in het gewest, blijkt dat de Zanu regering nu het helse plan heeft opgevat om de mijnbouwsector te vernietigen.

Door vast te houden aan het bezit van 51% van de aandelen van mijnbedrijven die buitenlands eigendom zijn - zonder ervoor te betalen - heeft de regering daadwerkelijk de winstgevende mijnindustrie genationaliseerd en zo iedere toekomstige investering onmogelijk gemaakt – niet alleen in de mijnbouw maar in de gehele economie.

Zoals de directeur van de Kamer van de Mijnbouw heeft benadrukt: mijnbouw is een zeer kapitaal-intensieve industrie. De industrie moet mammoet kapitaaluitgaven doen die nodig zijn voor exploratie en een eerlijke verdeling van aandelen.

De bedrijven in Zimbabwe zelf zijn niet eens groot genoeg om de productiemiddelen uit te breiden en daarmee nieuwe projecten voor zichzelf te financieren. Hoe kan de regering nu in vredesnaam toch denken dat ze daartoe in staat zullen zijn?

Aan de verklaring van de regering ontbreekt iedere bruikbare informatie over de wijze waarop de overname in de praktijk wordt gebracht. Uiteenzettingen van de minister van mijnbouw Amos Midzi, Mugabe zelf en ambtenaren van het ministerie worden in nevelen gehuld en zelfs elementaire details over het toekomstig functioneren van de nieuwe opzet ontbreken.

Wie zal de mijnen exploiteren? Wat zal de rol van de regering als grootaandeelhouder zijn? Wat zijn de mechanismen van het systeem?

Het woord ‘inheems’ valt in verband met de nieuwe zet.

Ondervinding heeft ons geleerd dat dit veel verschillends betekent voor verschillende mensen. Tot dusver heeft de regeringsdefinitie hiervan alleen het belonen betekend van een handjevol boezemvrienden van de partij met baantjes, contracten en geld - ongeacht hun vaardigheden en capaciteiten.

Als het gaat over inheems, lijkt het keer op keer steeds alleen maar om dezelfde mensen te gaan. De cirkel wordt maar nooit groot genoeg om er ook gewone Zimbabwanen in te betrekken.

En hoe zit het met de rechtmatige eigenaren? Zij investeerden in goed vertrouwen hun geld in ons land. Ze schiepen werkgelegenheid, bouwden wegen en huizen, voorzagen hun personeel van medische en onderwijsvoorzieningen, enzovoorts. Er werden overeenkomsten die hun investeringen garandeerden getekend door regeringsambtenaren. Zij betaalden hun belastingen en deden hun zaken.

Deze overeenkomsten zijn nu daadwerkelijk in stukjes gescheurd en in de wind gegooid. Wat is de boodschap hiervan? Zimbabwanen kunnen niet worden vertrouwd. Getekende overeenkomsten betekenen niets voor ze.

En wat zegt President Thabo Mbeki hierover? Niets, tot dusver. Zuid Afrikaanse bedrijven domineren de mijnbouwsector in Zimbabwe. Zij maken een hoop lawaai. Maar hun regering gelooft in stille diplomatie – inderdaad, zeer stil.