Wilf Mbanga

Uit The Zimbabwean - vertaald door Paul Bogaert

Hoofdredactioneel commentaar 23-3-06

Mediabeul Mahoso richt zijn pijlen op ons

 

We zijn niet verrast door Tafataona Mahoso’s aankondiging dat hij de regering heeft geadviseerd zijn Media en Informatie Commissie (MIC) toestemming te geven om meer greep op de mediavrijheid te krijgen door het reglementeren van zowel krantenverspreiders als uitgevers en journalisten.

 

Wij geloven dat dit voorstel specifiek gericht is op The Zimbabwean, die een doorn in zijn oog is geweest vanaf het moment dat die van start ging in Februari van het afgelopen jaar. Hij heeft zijn gevoelens welbekend gemaakt door zijn misbruik van de door de staat gecontroleerde media, waarin hij week na week zijn gif spuit tegen iedere vorm van persvrijheid.

 

Zelfs de Zimbabweaanse rechtbanken hebben moeten erkennen dat Mahoso niet vertrouwd kan worden in het vellen van een eerlijk oordeel als het gaat om vrijheid van meningsuiting. Dit werd overtuigend bewezen door de recente ANZ zaak, waarin Rechter Makarau Mahoso’s gehele comité verbood zich te bemoeien met de aanvraag voor een vergunning om te kunnen herbeginnen met de uitgave van The Daily News en The Daily News on Sunday.

 

Zimbabwe’s duivelse wetgeving, gericht tegen vrijheid van meningsuiting – AIPAA – geeft Mahoso bijna onbeperkte volmacht om te beslissen over het lot van afzonderlijke kranten en journalisten in het land. Maar breidt zich – nog - niet uit tot buitenlandse uitgevers.

 

Als buitenlandse nieuwsverspreider hoeven wij daarom aan Mahoso geen toestemming te vragen om The Zimbabwean uit te brengen. Ook hoeven we ons zijn tussenkomst niet te laten aanleunen, met zijn censuur, noch met het uitbrengen van zijn lange onsamenhangende giftige verhalen – zoals plaatselijke kranten gedwongen zijn te doen.

 

Dit heeft de vernieler van onafhankelijke kranten duidelijk gefrustreerd tot het punt waarop hij de situatie niet langer kan verdragen. Vandaar zijn voorstellen aan de regering om zijn volmacht om plaatselijke verspreiders te kunnen insluiten uit te breiden – onder de valse veronderstelling dat buitenlanders misschien "onbekende verspreiders" zouden kunnen gebruiken "om materiaal dat vijandig ten opzichte van de regering staat te laten circuleren aan de vooravond van belangrijke verkiezingen".

 

Voor de verdere rest is Mahoso’s gedrag ten aanzien van de media zeer inconsistent. Zo sloot hij bijvoorbeeld The Tribune en diens zusterkrant the Weekend Tribune, om reden dat zij hem niet informeerden over een verandering van eigenaar.

 

Intussen kwam de Financial Gazette begin dit jaar in andere handen, toen deze werd overgenomen door de Central Intelligence Organisation. Mahoso’s stilte was, vol eerbied voor de donker bebrilde mannen, oorverdovend!