Hoofdredactioneel commentaar 21-10-08

Het is absurd dat de nieuwbenoemde eerste minister van een land moet worden gedwongen zich te vernederen om een paspoort te krijgen. Het is al net zo absurd dat de staatsmedia de “sancties” mantra* van hun controleur van regeringswege, de opperste Zanu (PF) propagandist George Charamba, blijven napraten, terwijl de Zimbabweanen weten dat iedereen met voldoende US dollars binnen 48 uur een paspoort kan krijgen.

Wij vinden het verontrustend dat de leiders van de SADC trojka besloten de top liever uit te stellen en naar Harare te verplaatsen, dan het Mugabe regime te dwingen een paspoort voor Morgan Tsvangirai uit te schrijven.

In ieder normaal land hebben de burgers het recht op een paspoort. Het is geen voorrecht dat enkel aan door de regering goedgekeurde gegadigden is voorbehouden.

Dit is een perfecte illustratie van wat er fundamenteel verkeerd is aan Zimbabwe. We proberen hier een democratie tot stand te brengen. En de bevolking van een democratie is vrij om overal heen te reizen waar zij wil, zonder staatsbemoeienis.

De totale waanzin van  wat er vandaag de dag zoal in ons land gebeurt wordt verder geïllustreerd door het feit dat Mugabe onlangs de Olympische zwemster Kirsty Coventry, die in de USA woont maar werd geboren in Zimbabwe, een diplomatiek paspoort gaf, terwijl de eerste minister van het land langer dan een jaar gedwongen werd om met een tijdelijk document te reizen.

Verderop in dit nummer hebben we een gedachteprikkelend artikel door een prijswinnende Zimbabweaanse schrijver die het feit betreurt dat wij Zimbabweanen teveel lachen. Maar het lezen van de Herald van afgelopen dinsdag bracht ons tot hysterisch gelach. Het door Charamba gecontroleerde dagblad was woedend – Morgan had al die tijd naar tevredenheid op een tijdelijk document gereisd, waarom maakte hij zich nu druk om ermee naar Swaziland te gaan?

Zij verkozen het feit te ontkennen dat het document pas op zondag werd uitgegeven, en er zijn geen directe vluchten naar Swaziland, waardoor een trip naar Johannesburg nodig werd waarvoor een visum verplicht is en waarvan de uitgifte een flink aantal dagen duurt.

Er is geen twijfel aan dat het reisdocument hier het probleem niet is. Het is gewoon weer een voorbeeld van Mugabe’s rancune, gemeenheid en kwaadaardigheid. Maar meer nog maakt het zijn vastbeslotenheid zich aan de macht vast te klampen duidelijk. Hij wil dat iedereen weet dat hij nog steeds de baas is.

De macht is in zijn handen, ongeacht wat voor onnozele stukjes papier hij dan ook moet ondertekenen.

We juichen Ian Khama** toe vanwege zijn krachtige stellingname hierover en wachten gespannen op het antwoord van andere SADC leiders op zijn voorzet.

*sancties mantra (spreuk met bezwerende bedoeling): ten onrechte wordt steeds beweerd en volgehouden dat het westen economische sancties heeft opgelegd aan Zimbabwe.

*Ian Khama: President van Botswana (vert.)