Hoofdredactioneel commentaar 27-7-06

Twee hooggeplaatste regeringsambtenaren verschenen deze week voor het gerecht om te reageren op beschuldigingen over de corrupte toekenning van Operatie Garikayi- huizen aan mensen die geen slachtoffer waren van Operatie Murambatsvina. Dit komt na de opschorting van verkopen van ivoor door de Nationale Parken vanwege corruptie.

Terwijl wij iedere poging tot de aanpak van corruptie toejuichen, is het ongelukkig dat het Mugabe regime het passend acht zich enkel te richten op kleine gevallen, terwijl het de grootschalige plunderingen die plaatsvinden binnen de hoogste echelons van de regering en Zanu (PF) ontkent.

Het is verontrustend dat het recht alleen zijn loop heeft als het gaat om kleinere zaken. Dit muggenziften, dat gepaard gaat aan goedgelovigheid, is nu de gang van zaken binnen Zanu (PF)’s beleid.

Bijvoorbeeld van Kondozi Farm werden alleen maar landbouwwerkers voor het gerecht gesleept vanwege het stelen van een paar eggen, terwijl regeringsministers die tractoren, motorfietsen en vrachtwagens stalen niet alleen niet gearresteerd zijn maar deze benodigdheden voor een flink bedrag hebben doorverkocht en het geld in eigen zak hebben gestoken.

De kwestie van meervoudig boerderijeigendom is een schandaal dat door de hoogste geledingen van de regering en de strijdkrachten als geheel loopt. Iedereen weet hiervan. Maar er is nooit serieus mee omgegaan, ondanks Mugabe’s halfhartige protesten van tijd tot tijd.

En dit ondanks de leiderschapscode die erop aandringt dat geen enkele Zanu (PF) leider meer dan 50 hectare zou mogen bezitten. Deze code is nooit gewijzigd – of uitgevoerd.

Het was vreemd om te zien dat deze code, na zoveel jaren van stilzwijgend eraan voorbijgaan, vorig weekend in de staatsmedia met veel lawaai tevoorschijn kwam. We vragen ons af waarom? Als zij zelfs hun eigen partijregels niet kunnen naleven, wat voor hoop is er dan voor het respecteren van de wet in het land?

De naam Zanu (PF) is nu synoniem met corruptie. Iedereen gelooft dat elke Zanu (PF) ambtenaar er voor het geld zit.

De enige hooggeplaatsten die ooit zijn vervolgd zijn degenen die uit de gratie zijn gevallen en worden bestraft omdat ze niet genoeg loyaliteit aan Mugabe tonen, of degenen die in een partijstrijd betrokken zijn geraakt over begeerde leiderschapsposities. En, natuurlijk, degenen van wie wordt gedacht dat ze de oppositie steunen.

Dit is selectieve toepassing van de wet. En Mugabe geeft dit zelf voedsel door tussenbeide te komen in de rechtsgang door de politie te bevelen bepaalde mensen niet te laten onderzoeken als het iedereen bekend is dat ze corrupt zijn.

Zo verordonneerde hij bijvoorbeeld dat onderzoek naar corruptie door hoge politieambtenaren zou worden opgeschort, dit op advies van politiecommissaris Chihuri – die zelf besmet is door corruptie, maar toch zijn baan als hoofd van het bureau dat de wet uitvoert behoudt.

Als het Mugabe ernst is met de aanpak van corruptie, zijn wij meer dan bereid om hem te voorzien van een lijst van corrupte ministers, politiemensen en hoge ambtenaren, waaraan de details van hun corrupte daden zijn toegevoegd.