Wilf Mbanga

Vrijplaats CuBra

Uit The Zimbabwean - vertaald door Paul Bogaert

 

Hoofdredactioneel commentaar 20-10-09

 

MDC moet krachtig standhouden

 

Nu de MDC de stoutmoedige stap genomen heeft zich los te maken van Zanu (PF) moeten zij zich ervan verzekeren dat ze niet worden gedwongen tot terugkeer voordat alle onafgedane zaken zijn opgelost. Wij dringen er bij hen op aan de lessen van de afgelopen 12 maanden goed ter harte te nemen. Ze kunnen Zanu (PF) niet vertrouwen.

 

Ze moeten niet weer bedrogen worden door beloften van het oplossen van alles als ze maar eenmaal terug in de meute zijn gekomen. Ze moeten zich ervan verzekeren dat alle openstaande zaken worden opgelost voordat ze ermee akkoord gaan terug te keren. Als ze dat niet doen kunnen ze de komende 12 maanden geruzie tegemoet zien waardoor ze worden afgeleid van het echte werk, namelijk het land goed besturen.

 

Er zouden geen grijze gebieden onaangeraakt moeten blijven. Alles moet helder worden uitgespeld tot het kleinste detail. Als vicepremier benadrukt Arthur Mutambara geheel juist, dat onder de onopgeloste zaken ook de punten zitten die zijn vervat in het SADC communiqué van 29 januari, dat als toevoeging aan de Globale Politieke Overeenkomst (GPA) is uitgebracht.

 

Als Mugabe en Zanu (PF) niet klaar zijn om alle termen van deze overeenkomsten volledig in te stellen, moet de MDC krachtig standhouden. Als Mugabe denkt dat hij op zichzelf kan regeren, laat hij dat dan maar doen.

 

Het zou ons geenszins verbazen als Mugabe denkt dat hij dit op zijn eentje kan. Dat is wat hij steeds heeft gewild. Iedereen weet dat hij de MDC gewoon gebruikte om zijn geloofwaardigheid terug te krijgen na de schijnvertoning van de presidentsverkiezingen van juni. Waarschijnlijk zal hij tijdelijke ministers benoemen om de posten van de MDC ministers die zijn kabinet boycotten op te vullen, en daarbij beweren dat als zij niet op hun post zijn hij als president de verantwoordelijkheid heeft andere ministers te benoemen zodat de regering kan blijven functioneren.

 

Als dit het geval is moet er een offensief worden opgezet om de reis- en internationale financiële restricties tegen Zanu (PF) individuen verder aan te trekken door westerse regeringen.

 

Wij prijzen Ian Khama, de president van Botswana, voor zijn principiële stellingname: hij zal Mugabe niet erkennen als president van Zimbabwe als het politieke akkoord in elkaar klapt. Zuid-Afrika zou zijn voortrekkersrol hierin moeten volgen. Natuurlijk, de meeste van de andere SADC leden zitten in Mugabe’s broekzak en daarom kunnen we van hen niet veel verwachten.

 

Maar Zanu (PF) zou moeten beseffen dat de ineenstorting van het GPA onvermijdelijk zal leiden tot de terugkeer van een economische malaise met meer leed en een omdraaiing van de verdiensten van de afgelopen acht maanden. Deze verdiensten werden in hoge mate tot stand gebracht door Minister van Financiën Tendai Biti’s vlijtige controle van de schatkist en het Gideon Gono* goedschiks of kwaadschiks onmogelijk maken om geld bij te drukken.

 

*Gideon Gono, hoogste baas van de Zimbabweaanse Staatsbank, vert.