Hoofdredactioneel commentaar 03-11-09

De Zimbabweanen hoeven hun adem niet in te houden voor de SADC ontmoeting vandaag in Maputo. De kansen op een beslissend akkoord daar ten gunste van de meerderheid van de Zimbabweanen zijn heel klein. SADC is nu een deel van het probleem.

De leiders van de regionale instantie hebben bij talloze gelegenheden laten zien dat ze totaal geen ruggengraat hebben, geconfronteerd met een koppige Robert Mugabe op zijn antikolonialisme stokpaardje.

Hun laatste bijeenkomst in Kinshasa, waar ze de huidige impasse in de Eenheidsregering hadden kunnen voorkomen, was hiervan een voorbeeld. Hun gebrek aan daadkracht tijdens die bijeenkomst is in feite wat de MDC het mes op de keel zette en wat resulteerde in de afscheiding. De MDC kon niet anders.

De SADC wordt verondersteld de Globale Politieke Overeenkomst te garanderen – maar ze hebben zich hardnekkig afgewend van de terechte klacht van de MDC over de oninschikkelijkheid van Zanu (PF) terwijl ze zich bezighielden met Mugabe’s potsierlijke aanstellerige houding tegenover "sancties".

Hun pro-Mugabe partijdigheid is voor iedereen duidelijk.

De afgelopen vijf jaar heeft dit hoofdredactionele commentaar talloze momenten waarop de SADC het volk van Zimbabwe in de steek heeft gelaten in kaart gebracht. Het vermelden van hun door het stof gaan voor Mugabe, om wat voor reden dan ook, is terdege vastgelegd. We hadden gehoopt dat er met het vertrek van Thabo Mbeki en de komst van Jacob Zuma een nieuwe aanpak zou komen – een meer onpartijdige wijze van omgang met Zimbabwe. Maar onze hoop is weggevaagd.

We werden teleurgesteld toen we merkten dat zelfs de Zuid-Afrikaanse ambtenaren die de ministers van buitenlandse zaken van de Trojka afgelopen week in Zimbabwe assisteerden afkomstig waren uit het oorspronkelijke Mbeki team.

Waar we echter op kunnen hopen is een bijeenkomst die vandaag duizenden kilometers verderop – in Washington – plaatsvindt, waar Botswana’s President Ian Khama de Amerikaanse President Barack Obama ontmoet om te spreken over goed bestuur in Afrika. Wij begrijpen dat Zimbabwe prominent op de agenda zal staan.

Khama’s principiële afwijzing van het erkennen van Mugabe als president van Zimbabwe nadat die de verkiezingen van 2008 had gestolen is internationaal aanbevolen. En hij heeft al gezegd dat, als de MDC zich terugtrekt uit de Eenheidsregering, Mugabe niet langer de legale president zal zijn.

Zijn ontmoeting met Obama, wiens standpunt over Zimbabwe vergelijkbaar principieel is, zal verstrekkende gevolgen hebben. Hiervoor houden wij onze adem in. Zimbabwe moet nu toch echt snel aan de beurt komen.