Hoofdredactioneel commentaar 19-1-2010

Op pagina drie van deze krant brengen we het zeer verontrustende verhaal van journalist Stanley Kwenda, die werd gedwongen het land te verlaten na met de dood te zijn bedreigd door een schurkachtige hoge politiefunctionaris.

Dit is niet de eerste keer dat Chrispen Makedenge genoemd wordt in verband met schending van mensenrechten. Bij de rechtbank werd hij genoemd als deelnemer aan de ontvoering van Jestina Mukoko en anderen, aan het einde van 2008. Hij werd er ook van beschuldigd betrokken te zijn bij verschillende ontvoeringen van MDC leden. Hij werd teruggeroepen van een vredesoperatie van de Verenigde Naties in Soedan, naar verluidt vanwege zijn eigen grove geschiedenis.

Al deze beschuldigingen moeten worden onderzocht. Hier wordt een hoge politieambtenaar beschuldigd van een hele rij schendingen van mensenrechten en van huiselijk geweld – dat, naar wordt beweerd, leidde tot de zelfmoord van zijn vrouw. Hoe is het mogelijk dat hij zomaar kan blijven worden ingezet als een "ambtenaar die de wet handhaaft", wiens salaris wordt betaald door de Zimbabweaanse belastingbetaler?

Zijn bedreigingen jegens Stanley Kwenda komen niet voort uit zaken van staatsveiligheid. Ze staan in verband met een artikel dat wij publiceerden over zijn huiselijke geweldsincident.

Hij is er duidelijk aan gewend om ongestraft buitenrechtelijke bestraffingen uit te voeren tegen degenen die hij als zijn vijanden beschouwt. Maar zulk gedrag van een hoge politiefunctionaris is niets anders dan een grof misbruik van zijn positie om een persoonlijke vendetta uit te vechten en dat zou niet moeten worden getolereerd.

De stilte en passiviteit van de kant van politiecommissaris Augustine Chihuri – terwijl hij wordt opgeroepen actie te ondernemen tegen zijn dwarse politieagent – maakt hem medeplichtig aan Makedenge’s verachtelijke gedrag.

Wij sluiten ons aan bij MISA* en anderen die de politieautoriteiten oproepen om zulk gedrag uit te roeien en degenen die de wet respecteren ervan te verzekeren dat hun levens niet in gevaar komen door de mensen van de Zimbabweaanse staatspolitie.