Hoofdredactioneel commentaar 27-04-2010

Het recente bezoek aan Zimbabwe van de Iraanse leider heeft de ongelijkheid in de machtsdelingregeling van de regering in Harare aan het licht gebracht.

Premier Morgan Tsvangirai’s partij boycotte het bezoek geheel, na hun afkeuring te hebben uitgesproken.

Het werd oogverblindend duidelijk dat het bezoek tussen Ahmadinejad en Zanu (PF) ging – en niet de alomvattende regering van Zimbabwe.

Maar het ging hoe dan ook door. Ahmadinejad kreeg een ontvangst met een rode loper – Zanu (PF) leiders verwelkomden hem op het asfalt van het internationale vliegveld van Harare. 21 saluutschoten weerklonken. Er werd een staatsbanket gehouden en hij kreeg het zeldzame voorrecht om de ZITF* in Bulawayo te openen – een lofbetuiging die geen enkele andere leider buiten de SADC eerder werd gegund.

Wat is er zo bijzonder aan Ahmadinejad? Wat heeft hij gedaan voor Zimbabwe? – los van het verhogen van onze schuldenlast.

De MDC kon alleen maar aan de kant staan en het bezoek hekelen. Dit was een duidelijke getuigenis dat het geen macht heeft in deze zogenaamde machtsdelingregeling.

Wij vinden dat Ahmadinejad’s bezoek onverstandig is en dat het geen enkel ander doel diende dan het dienen van de belangen van Zanu (PF) – wat die ook mogen zijn.

Het volk van Zimbabwe heeeft niets aan dit bezoek gehad.

Toen Premier Tsvangirai de Speciale Rapporteur voor Marteling van de Verenigde Naties, Manfred Nowak, uitnodigde om Zimbabwe te bezoeken afgelopen jaar, weigerde Mugabe hem de toegang tot het land. Hij moest het maar uitzoeken op het internationale vliegveld van Johannesburg,

Mugabe’s gasten kunnen dus op bezoek komen – ongeacht bezwaren van de MDC en ongeacht hoezeer ze mogelijk worden beschimpt door de internationale gemeenschap. Maar Tsvangirai’s gasten kunnen het land niet in als Mugabe ze niet moet, ongeacht hoezeer ze internationaal worden gerespecteerd. Een ander opmerkelijk punt is dat Nowak de VN vertegenwoordigt – waarvan Zimbabwe lid is.

Wordt het geen tijd dat de MDC erkent dat de machtsdelingregeling niet werkt? Wordt het geen tijd om de SADC, die de overeenkomst garandeert, opnieuw op te roepen tussenbeide te komen en deze belachelijke vertoning te stoppen?

De MDC loopt het reële risico te vervreemden van zijn aanhang door de tweede viool te blijven spelen ten opzichte van Zanu – dat geen verkiezingsmandaat heeft om Zimbabwe te besturen.