Hoofdredactioneel commentaar 12-9-06

Op de voorpagina hebben we deze week een tragische reportage over het feit dat de meeste Zimbabweanen zich niet langer kunnen veroorloven hun doden te begraven. Het ziekenhuis van Harare is gedwongen lijken af te staan aan de medische faculteit van de Universiteit van Zimbabwe in een uiterste poging de overbelasting van koelinstallaties in het mortuarium te verlichten.

Familieleden doen afstand van hun doden omdat ze eenvoudig het geld niet kunnen opbrengen voor de kosten van een begrafenis. We weten hoe de families zich moeten voelen – gedwongen om de overblijfselen van hun geliefden een armenbegrafenis te geven in het een of andere anonieme graf nadat medische studenten ermee klaar zijn. Samen met hen rouwen wij.

Sinds mensenheugenis hebben de Zimbabweanen, volgens onze cultuur, hun geliefden een nette, goede begrafenis gegeven – met grote familiebijeenkomsten, gebeden, toespraken, zang en dans.

Pas in dit decennium zijn we teruggebracht tot een extreme, diepgaande armoede die de doden heeft beroofd van hun laatste waardigheid. We weten allemaal waarom. Zanu (PF) - hun hebzucht, wanbeleid en diefstal van nationale hulpbronnen – is verantwoordelijk.

Door de staat gefinancierd gangsterdom

De Zimbabweaanse regering maakt in toenemende mate gebruik van milities (groene bommengooiers), die met de politie samenspannen om het zuur verdiende geld van de bevolking te zoeken en te confisqueren.

Allereerst deden zij dit tijdens de opruimingsoperatie van de oude valuta door de Nationale Bank, en nu – wanhopig op zoek naar buitenlandse valuta om brandstof te kopen – doen ze dit opnieuw om buitenlands geld van toeristen te verkrijgen. Dit is diefstal. Er is geen ander woord voor. Het is een door de staat gefinancierd gangsterdom en wij veroordelen dit in de meest krachtige bewoordingen.

We hebben verschillende berichten gehoord over geld dat de mensen is afgenomen – zonder recu. Hoe wordt dit geld verantwoord en onder welke wet werkt de politie?

En daarbij – hoe worden de toeristen verondersteld hun hotelrekeningen te voldoen als ze niet kunnen beschikken over buitenlandse valuta? Of is de wet die buitenlanders dwingt te betalen met harde valuta stiekem veranderd?

Wat een manier om vrienden te maken en de opinie van de rest van de wereld te beïnvloeden.

Overal elders ter wereld zijn de mensen vrij om te doen wat zij willen met hun eigen geld. Ze kunnen het oppotten, in een matras verstoppen, weggeven, sigaren ermee aansteken, wat dan ook. Maar niet in Zimbabwe.

Alleen daar, waar de economie doodziek is en de regel van de wet niet langer bestaat, kunnen zulke dingen gebeuren.