Hoofdredactioneel commentaar 1-03-2011

In een nijdige bui heeft President Robert Mugabe besloten de wereldwijd bekende voedselgigant van Zwitserse origine Nestlé te nationaliseren – allemaal omdat het bedrijf weigerde melk van zijn Gushungo melkfabriek te kopen.

Mugabe en zijn vrouw Grace pakten de winstgevende melkfabriek af van een ongelukkig landbouwbedrijf en hebben er de meest geavanceerde apparatuur die miljoenen dollars waard is in geïnstalleerd – naar verluidt betaald door de Zimbabweaanse staatsbank.

Bij een van zijn vele verjaardagsfeestjes zei hij tegen zijn veelal werkloze aanhangers, die hem zoals verwacht luid toejuichten, dat het bedrijf "uit Zimbabwe weg" zou moeten "gaan".

Hij dreigde ook dat hij een van de grootste investeerders van het land – Zimplats – waarvan Patrice Motsepe, een zwarte Zuid-Afrikaanse zakenman, eigenaar is, zou nationaliseren. Mugabe beschuldigde Zimplats ervan "al het geld naar Zuid Afrika af te voeren".

"Daarom heb ik (de minister van inheemse zaken) Kasukuwere gezegd met die mijnen zaken te doen. We moeten bedrijven hun verantwoordelijkheid laten nemen", zei hij.

Het is jammer dat die verantwoordelijkheden zich niet uitstrekken tot de mijnbedrijven die onder controle staan van Zanu (PF) via het leger en de ZMDC* - in het bijzonder de diamantmijnen.

Minister van Financiën Tendai Biti die tot het uiterste heeft geprobeerd om transparantie en aansprakelijkheid in de mijnbouwsector te bewerkstelligen is nu beschuldigd van verraad.

Er zijn tegengestelde berichten verschenen van bedrijven die met de Chiadzwa diamantvelden te maken hebben over hoeveel ze hebben verdiend en hoeveel ze de regering hebben betaald. De enige manier om dit op te helderen is het instellen van een onderzoek – zoals met ieder ander bedrijf.

Maar met welke vreemde logica wordt dit een vergrijp? Van verraad?

Het is altijd commercieel riskant geweest om in Zimbabwe te investeren – maar de dreigingen van Mugabe dit weekend zullen zeker bij ieder zich ontwikkelend bedrijf de overtuiging van de betrokkenheid van de MDC in de regering en minister Biti’s krachtige hand op het ministerie van financiën als bemoediging de kop hebben ingedrukt

In de meeste landen worden investeerders gekoesterd. Hun bezielende bijdrage in de vorm van het scheppen van werkgelegenheid en hun bijdrage aan de economie in het algemeen wordt gezien en gewaardeerd. In sommige landen krijgen ze zelfs belastingvoordelen om ze te laten merken dat ze gewenst zijn.

Verhalen van zakenlieden die worden gedwongen hun handtekening te zetten onder een Zanu (PF) document dat het opheffen eist van harde maatregelen tegen Mugabe en zijn trawanten zullen schokgolven hebben gestuurd naar elke mogelijke potentiële investeerder.

De Zimbabweaanse economie is bezaaid met eens bloeiende bedrijven die, hoe dan ook, onder de controle kwamen van Zanu (PF). Wat treurig dat die juichende schurken niet in staat lijken zich af te vragen waarom zij helemaal geen betaald werk hebben bij die bedrijven. Dat zij niet in staat zijn een verbinding te maken tussen Mugabe’s onverantwoordelijke verklaringen en de realiteit van armoede en 90 % werkloosheid, waarover hij de leiding heeft.