Hoofdredactioneel commentaar 15-03-2011

Op onze voorpagina hebben we vandaag een verslag waarin wordt beweerd dat de Zimbabweaanse verkeerspolitie de meest corrupte is in de hele SADC regio. Lezing van dit verhaal stemt droevig.

Hardwerkende Zimbabweanen wordt financieel het vel over de oren gehaald door deze corrupte politiemensen.

Het is niet voor het eerst dat we hebben bericht over corruptie op grote schaal in deze sector. En toch blijkt er weerzin te zijn van de kant van de autoriteiten om er iets aan te doen.

Wij vragen ons daarom af of sommige hooggeplaatste mensen soms het meeste voordeel hebben van deze geldmakerij. Het is onze ervaring dat als er alleen maar kleine vissen kunnen rondzwemmen, haaien zich blijken schuil te houden in het donker, als je goed genoeg kijkt.

De laksheid onder hoge politiemensen en hun blijkbare weigerachtigheid om enige actie tegen corruptie te ondernemen is, samen met het stilzwijgen van het Ministerie van Binnenlandse Zaken, niet alleen een veronachtzaming van hun plicht. Het laat onverantwoordelijk en nalatig beleid van de politiemacht zien.

We zouden van het Parlement verwachten dat deze kwestie aan de orde zou worden gesteld door de Commissie van Binnenlandse Zaken. Commissaris Augustine Chihuri zou moeten worden gedagvaard om antwoord te geven op deze beschuldigingen.

Men zou het niet moeten aanvaarden dat deze niet gekozen ambtenaar weg kan komen met de arrogantie, partijdigheid en minachting voor parlementariërs die hij liet zien tijdens zijn recente verschijnen voor de commissie. Hij zou keer op keer weer moeten worden voorgeleid en worden gedwongen degenen die zijn salaris betalen te antwoorden.

Als Chihuri niet eens de politie kan opschonen, hoe kunnen we dan in vredesnaam van hem verwachten dat hij corruptie in andere sectoren van de samenleving onderzoekt?

En waar is het Anti Corruptie Comité bij al deze zaken? Er is nog geen spoor van een klacht van hen vernomen. We weten dat ze geen tanden hebben – maar hebben ze zelfs niet eens een stem?