Hoofdredactioneel commentaar 17-05-2011

Elders in deze krant brengen we verslag van President Robert Mugabe’s afgezanten in verschillende SADC landen. Het is duidelijk dat hij probeert SADC leiders te misleiden voorafgaand aan hun topconferentie morgen in Namibië.

Het is gewoonweg niet waar dat de zogenaamde alomvattende regering goed heeft gewerkt. Het is niet zo. Zanu (PF) heeft het onmogelijk gemaakt de Globale Politieke Overeenkomst volledig in te voeren. Daarom is er nog steeds sprake van "onbesliste aangelegenheden".

Meer dan twee jaar nadat de "alomvattende" regering werd geïnaugureerd ruziën ze nog steeds over de punten die zijn overeengekomen en ondertekend door de drie deelnemers – inbegrepen Zanu (PF).

Gedurende die tijd heeft Mugabe’s partij zelfs nieuwe voorwaarden gesteld, waaraan , zo wordt geëist, moet worden tegemoetgekomen voordat er enige verdere vooruitgang kan worden geboekt. Er waren geen voorwaarden. Er was een lijst van dingen die moesten gebeuren. Geen enkele daarvan hing af van enige geboekte vooruitgang.

In feite zouden enkele van de voorwaarden al wegvallen als Zanu (PF) de Overeenkomst volledig zou invoeren.

Het is gewoon onwaar om tegen SADC leiders te zeggen dat er nu vrede in Zimbabwe is. Het is niet zo. Wij publiceren steeds berichten van dorpelingen die worden afgeranseld, vrouwen die worden verkracht, huizen die worden platgebrand en activisten die worden opgepakt op verzonnen beschuldigingen – onnodig te zeggen dat zij allemaal MDC leden zijn. Zelfs een MDC minister, Elton Mangoma, en diverse parlementariërs werden in de boeien geslagen en schandelijk behandeld – in een groteske vertoning over wie werkelijk de baas is.

Premier Morgan Tsvangirai zelf is bij verschillende gelegenheden openlijk vernederd. Zanu (PF) ministers hebben zijn opdrachten tegengewerkt of genegeerd. Hoge ambtenaren hebben hem openlijk gesmaad. Hij moest ook het sarcasme van staatssecretaris van informatie George Charamba incasseren.

Niet één ambtenaar heeft ooit een Zanu (PF) minister verbaal aangevallen en dat overleefd. Dat gebeurt gewoon niet. Bovendien beschouwt Mugabe zelf het beneden zijn waardigheid om Tsvangirai te raadplegen – zoals was overeengekomen in de Globale Politieke Overeenkomst. Hij blijft eenzijdige besluiten nemen bij benoemingen van verscheidene hoge posten in de regering.

Zanu (PF) heeft vertragende tactieken gebruikt om het wetgevende programma van de MDC in een impasse te brengen door het voortdurend verdagen van de Senaat, waarin ze een meerderheid hebben. De wetwijzigingsvoorstellen bij POSA* van MDC kant liggen alleen maar te verstoffen.

Misschien is het meest verontrustend van alles het knoeien met officiële politieverslagen om te laten zien dat de MDC en niet Zanu (PF) in hoofdzaak geweld gebruikt. Wij kunnen enkel hopen dat SADC leiders niet in deze leugens zullen trappen – maar vastberaden de waarheid zullen uitzoeken.