Hoofdredactioneel commentaar 21-6-2011

Het moorddadige gespuis van Zanu (PF), met ene Jonathan Moyo aan het hoofd, heeft zichzelf tot razernij gebracht – en eiste de arrestatie van Premier Morgan Tsvangirai en Minister Jameson Timba omdat ze President Robert Mugabe een leugenaar hadden genoemd.

Als deze gangsters niet willen dat hun leider zo’n etiket krijgt zou hij moeten ophouden met het vertellen van leugens over wat er werkelijk gebeurde bij de onlangs gehouden SADC top.

Mugabe en Tsvangirai hebben uiteenlopende verklaringen gegeven over wat er bij de top uitlekte. Ze kunnen niet allebei gelijk hebben. De SADC directiesecretaris, Tomaz Salamao, heeft Tsvangirai’s versie bevestigd. Aangezien hij een neutrale deelnemer is, lijkt het logisch hem op zijn woord te geloven.

Het is ook overweldigend duidelijk voor allen dat Mugabe’s geheugen hem parten begint te spelen. Als hij zich niet eens de naam van de persoon herinnert met wie hij tot een nogal levendige uitwisseling van standpunten kwam, kunnen we er niet van op aan dat hij op de juiste wijze memoreert wat er afgelopen week gebeurde.

Herinneringen vervagen sneller als iemand oud wordt. Dat overkomt ons allemaal. Vreemd is dat alle jongere mensen in Mugabe’s delegatie lijken te lijden aan deze collectieve amnesie – of zou het selectieve amnesie zijn?

Misschien is het besmettelijk.

Als het moorddadig gespuis niet wil dat de mensen hun leider "beledigen", zou Mugabe het goede voorbeeld moeten geven en anderen niet moeten beledigen. Er is een oud Shona gezegde dat als volgt luidt: "Gudo guru peta muswe kuti vadiki vakutye". Ruwweg vertaald: De opperaap moet zijn staart opgerold houden – anders kunnen de jongeren ermee gaan spelen (implicatie: onrespectvol).

Mugabe’s toespraken worden gelardeerd met beledigende omschrijvingen van MDC politici. Geregeld verwijst hij naar Tsvangirai als Chamatama (dikke wangen). De Premier heeft nooit op een soortgelijke manier geantwoord.

Als Mugabe spreekt als leider van Zanu (PF), of als hij verdeeldheid zaait, stelt hij zichzelf open voor aanvallen van zijn opponenten. Als hij leert een staatsman te zijn die spreekt en handelt namens alle Zimbabweanen, dan en alleen dan kan hij verwachten dat hij wordt gerespecteerd. Het kan hem niet van twee kanten tegelijk komen aanwaaien.