Wilf Mbanga

Vrijplaats CuBra

Hoofdredactionele commentaren uit The Zimbabwean

vertaald door Paul Bogaert

 


Hoofdredactioneel commentaar 8-11-2011

De andere wang toekeren

President Robert Mugabe’s bewering dat de politie niet aanwezig was om een uitbraak van politiek geweld te keren die door Zanu (PF) was ontketend bij de MDC bijeenkomst in Chitungwiza dit weekend, omdat de MDC gezegd had dat men hen daar niet wilde hebben, is absurd.

Toen MDC leden het geweld gingen aangeven bij het plaatselijke politiebureau, weigerde de politie een formulier aan te maken.

Zegt de president nu dat de politie alleen daar heen gaat waar ze wordt uitgenodigd? De waanzin van deze bewering zal voor de meeste Zimbabweanen duidelijk zijn – zelfs voor degenen die afhankelijk zijn van Zanu (PF)’s begunstiging om te overleven in deze moeilijke tijden. Ze kunnen ervoor kiezen de idioterie van de kant van hun meerdere te ontkennen – maar ze zouden er goed aan doen zich rekenschap ervan te geven dat hun dagen uiterst beperkt zijn.

De politie zou politieke bijeenkomsten als vanzelfsprekend moeten bijwonen. Dat is hun gewone plicht. Ze worden geacht wet en orde te handhaven. Overal ter wereld levert een massale publiekssamenkomst een potentieel probleem op – en een professionele politiemacht zou problemen moeten ondervangen en voorbereid zijn om daarmee om te gaan.

Dit speelt vandaag de dag in het bijzonder in Zimbabwe vanwege de aard van het Zanu (PF) beleid.

Er is hier een patroon – als er een MDC bijeenkomst is proberen Zanu (PF) aanhangers herrie te veroorzaken. En criminelen profiteren van de situatie – zij weten heel goed dat wat ze uit naam van Zanu (PF) doen ze van vervolging zal vrijwaren.

Met betrekking tot de kwestie wie verantwoordelijk is voor het geweld, waarvan Zanu (PF) er zo op gebeten is de MDC de schuld te geven ondanks een aanzienlijke hoeveelheid bewijs van het tegendeel, heeft de politie de middelen tot onderzoek.Van hen wordt verwacht dat ze ervoor getraind en uitgerust zijn om dingen uit te zoeken. We verwachten van hen dat ze hun werk doen.

Los van de fysieke pijn en gebroken ledematen, als gevolg van het geweld, is de ware tragedie dat Zanu (PF) nog steeds gelooft dat ze mensen gewelddadig kunnen dwingen tot steun. Dit liever dan voorkeur te verwerven door constructief beleid en plannen die het leven van de Zimbabweanen zouden verbeteren.

Begrijpen ze dan niet dat Zimbabweanen de vrijheid hebben geproefd en niet langer kunnen worden gedwongen een politieke partij te steunen? De mensen zijn niet dom – zij weten door wie ze in elkaar worden geslagen. De president zou geen stomme dingen zoals dit moeten zeggen – hij bezorgt zijn partij alleen maar een nog slechtere naam.

Wij prijzen het dat de MDC zich niet genoodzaakt heeft gevoeld om gewelddadig wraak te nemen – zelfs met deze extreme provocatie. Het is geen zwakheid om de andere wang toe te keren.

Laat de oorlogsaanstichters hun gang gaan – de MDC zou moeten voortgaan met hun boodschap van vrede en ontwikkeling. Het volk zal bepalen welke partijpolitiek het best is voor het land – onophoudelijke onderworpenheid en angst onder Zanu (PF), of vrede met het zicht op vooruitgang onder de MDC.