Hoofdredactioneel commentaar 21-2-12

Een slecht voorbeeld

Het lijkt erop dat voor de gefortuneerden en degenen van goede komaf alle wegen dinsdag naar Mutare leidden voor het spektakel dat President Robert Mugabe’s verjaardagsfeestje was.

Wij konden zien wie wie was aan de voedseltrog toen de gezette gasten zich uit hun Britse of Duitse luxe, door de belastingbetaler gefinancierde auto’s wurmden richting Sakubva Stadion, en daarop binnenstormden in het centrum van een voorstad, waarvan de meeste van de inwoners niet wisten waar hun eerstvolgende maaltijd vandaan zou komen.

In een land waar de meeste mensen afhankelijk zijn van Westerse voedselhulp, waar ziekenhuizen een tekort aan medicijnen hebben, waar de voorziening van veilig drinkwater schaars is, wat tot allerlei ziekten leidt die te voorkomen zijn, en waar banen uiterst zeldzaam zijn, is het moeilijk dergelijke buitensporigheden te rechtvaardigen.

Degenen die men zichzelf zag volproppen met voedsel en wijn waarvan de meeste Zimbabweanen alleen maar kunnen dromen waren de partijkopstukken die naar Mutare kwamen rijden in hun benzineslurpers. Wij hoorden dat er ongeveer 1 miljoen dollar was uitgegeven aan het spektakel, kosten voor brandstof en hotelkosten niet meegerekend.

Wat is hier allemaal mee bereikt? Wat heeft Zimbabwe gehad aan deze dag?

Wij zouden denken dat de leider van een land waarin zovelen lijden, zijn geld zou hebben gegeven aan een ziekenhuis of een liefdadigheidsinstelling ten behoeve van degenen die minder geluk hebben dan hijzelf. Stel je voor dat al het geld dat ieder jaar wordt opgebrand aan Mugabe’s verjaardagsviering naar een waardig doel zou zijn gegaan.

Wij dringen er bij onze toekomstige leiders op aan dit slechte voorbeeld niet te volgen. Wij misgunnen een oude man niet dat hij zijn verjaardag viert. Feitelijk is het behalen van 88 jaar, zeker naar Zimbabweaanse maatstaven, een heel kunststuk en dat hoort te worden gevierd. Maar niet op deze manier. Niet in Zimbabwe, Niet nu.