Hoofdredactioneel commentaar 27-11-12

Een nobel initiatief

Nu wij 16 dagen van activisme tegen Seksegerelateerd Geweld gedenken willen we de regering  prijzen voor het lanceren van een nationale strategie tegen seksegerelateerd geweld.

Wij hopen dat het model veel zal bijdragen aan het behandelen van de seksegerelateerde malaise die zo heersend is geworden in onze maatschappij – zelfs in de hedendaagse wereld. Het is verheugend dat onze politici de noodzaak van uitgebreide bemiddeling bij seksegerelateerd geweld hebben ingezien en nu op waarde schatten.

De strategie die de periode vanaf nu tot 2015 omvat, legt terecht de nadruk op gebieden waar gemeenschappelijke inspanningen nodig zijn en wijst gebreken aan bij initiatieven die tot dusver zijn genomen om seksegerelateerd geweld te bestrijden.

Het voorgestelde strategische theorieënstelsel wil langs een holistische* weg het huiselijk geweld benaderen, niet alleen door aandacht te geven aan de huiselijke situatie, maar ook zaken aan te roeren die betrekking hebben op gemeenschappelijke harmonie tussen de seksen.

Het is duidelijk dat deze slag niet in een keer kan worden gemaakt, net zoals Rome niet in een dag werd gebouwd. Seksegerelateerd geweld is een eeuwenoud verschijnsel in onze maatschappij, die patriarchaal blijft. Het is bemoedigend dat er ongeveer sinds het laatste decennium bewijs is van officieel enthousiasme om onze maatschappij te ontdoen van deze terugkerende teneur.

Vrouwen hebben met succes gevochten voor het invoeren van een wet die over zaken gaat die zijn verbonden aan seksegerelateerd geweld, de Wet op Huiselijk Geweld.

Nu al is er bewijs dat vrouwen, die in vergelijking met hun mannelijke tegenpolen het meest te lijden hebben gehad van seksegerelateerd geweld, warm lopen voor de werkelijkheid en de noblesse van de wet, zoals te zien is aan een toename van het aantal vrouwen dat erop voorbereid is naar buiten te komen met verklaringen over gevallen van misbruik in huis.

Het aantal zou echter hoger kunnen zijn. Er zijn nog steeds veel vrouwen die, vanwege de aard van de  maatschappij en de normen waarbinnen zij verkeren, nog steeds denken dat het een taboe is hun echtgenoten aan te geven vanwege misbruik. De algemene angst is dat dit een toch al hachelijke situatie in huis zou verergeren.

Het is onze hoop dat degenen die lobbyen tegen seksegerelateerd geweld ook zullen strijden tegen institutionele weerstand. Er komen bijvoorbeeld veel berichten naar buiten over politieagenten die weigeren verklaringen van misbruikte vrouwen op te nemen, en er in plaats daarvan bij de gegriefde partijen op aan dringen terug naar huis te gaan en de zaak zelf af te handelen. Dit geeft de misbruikers natuurlijk een gevoel van straffeloosheid en schept een vicieuze cirkel van geweld.

Vanzelfsprekend zijn dit niet de enige gebreken die in de strijd tegen seksegerelateerd geweld serieus moeten worden bezien. Het is onze hoop dat Zimbabwe tegen 2015 een land is zonder huiselijk geweld. Dit is belangrijk omdat we niet kunnen spreken van nationale vrede als er oorlog heerst in de huizen en de gemeenschappen.

*volgens de theorie dat alles als onlosmakelijk kan worden gezien, vert.