Wilf Mbanga

Vrijplaats CuBra

Hoofdredactionele commentaren uit The Zimbabwean

vertaald door Paul Bogaert

 


Hoofdredactioneel commentaar 15-4-13

Tijd om Zimbabwe opnieuw op te bouwen

Vandaag is het 33 jaar geleden dat Zimbabwe het blanke minderheidsbeleid beëindigde. Het zou goed zijn als onze politici deze verjaardag van de Onafhankelijkheid zouden gebruiken voor een zelfonderzoek met de blik op het bepalen van waar het verkeerd ging en wat we moeten doen om dit prachtige land weer op poten te krijgen.

Het lijdt geen twijfel dat de herdenkingen die we hebben gezien, vooral in de laatste 15 jaar, geen euforie, enthousiasme en hoop uit de periode van voor die tijd laten zien, en terecht. Het is algemeen bekend dat de meerderheid van ons gedesillusioneerd is over de manier waarop dit land werd bestuurd.

Wat begon als een veelbelovend land is teruggebracht tot een hopeloze zaak door de manier waarop hebzuchtige en machtsgeile politici het hebben uitgebuit. Vandaag de dag vragen mensen zich af waarom de meerderheid, gezegend met zulk een overvloed aan mineralen, nog steeds arm is, waarom de regering met een ad hoc budget werkt en waarom meer dan 80 procent van de beroepsbevolking door de straten zwerft.

De meerderheid van de Zimbabweanen vraagt zich af waarom we niet kunnen genieten van bewegingsvrijheid en vrijheid van politieke aanhang die werd beloofd bij de onafhankelijkheid. We zijn verward door het feit dat we afhankelijk zijn van regionale buren voor voedsel, banen en gezondheid terwijl we in dit alles beter waren dan de meeste van deze landen. We hebben meer natuurlijke en menselijke hulpbronnen dan veel van onze buren. We begrijpen niet waarom we, met zulke belezenheidgetallen en zo’n rijke basis aan geschoolde mankrachten, onze families moeten achterlaten in een wanhopige zoektocht naar betere inkomsten buiten ons vaderland.

Op het moment lijkt er niet veel in dit land gaande te zijn. Er is onzekerheid over verkiezingen die dit jaar al of niet plaatsvinden. Er is geen duidelijke visie over de koers van onze economie, en we hebben een stevige cultuur van angst en ongerustheid over de dag van morgen ontwikkeld.

Duidelijk is dat deze malaise het gevolg is van slecht beleid. Door de jaren heen hebben onze politici ervoor gekozen het verkeerde beleid te voeren, allemaal voortkomend uit een onbezonnen zoeken naar rijkdom en macht en het dwarsbomen van ingebeelde vijanden. Toch zou Zimbabwe, als we de dingen goed zouden doen, gemakkelijk zijn status van welvarend land kunnen terugkrijgen.

Daarom is er, nu we vandaag Onafhankelijkheidsdag vieren, een grote behoefte om duidelijk te zijn over onze fouten en de weg voorwaarts. Het eerste wat we moeten doen is garanderen dat de nieuwe grondwet die is bekrachtigd door het referendum van 16 maart de hoogste wet wordt. Daarna moeten we eerlijke en vrije verkiezingen houden. Als we daarin slagen, zal er veel van het resterende op zijn plaats vallen.