Hoofdredactioneel commentaar 13-2-2007

Het parlement van Zimbabwe komt volgende week weer bijeen na zijn lange zomerslaap. Onder de zaken  waarover zal worden gedebatteerd is de kwestie van de geïnstitutionaliseerde corruptie die enorm heeft bijgedragen aan Zimbabwe’s economische ineenstorting.

Verschillende parlementaire onderzoekscommissies, die dit jaar veel  tijd staken in onderzoek naar corruptie in verschillende aan de staat gerelateerde instellingen, zullen hun bevindingen aan het Huis presenteren.

Tijdens de hoorzittingen van de commissies werden enkele opzienbarende onthullingen gedaan – die met name betrekking hadden op de ijzer- en staalgigant Zisco, aan wie miljarden zijn onttrokken door de gebruikelijke Zanu (PF) rijken en hun aanhang.

Ongelukkigerwijs maakte de bron van informatie – niemand minder dan de minister van industrie Obert Mpofu, van wie men mag veronderstellen dat hij op de hoogte is – een plotelinge draai en besloot de namen van de plunderaars niet vrij te geven. Niet verrassend is dat zijn ommekeer kwam kort nadat hij was ontboden voor een dringende ontmoeting met vice president Joice Mujuru.

Dit betekent dat het parlement een verwaterde versie van het rapport, zonder de namen van de schuldige partijen te zien zal krijgen. Niettemin hoorden de commissies bij de zittingen ook verhalen die je de haren te berge doen rijzen over corruptie in de Raad voor de graanhandel, de politie en de lucratieve mijnbouw – met name over de rijke Marange Diamant opbrengsten.

Zonder twijfel is er een enorme hoeveelheid materiaal bijeengebracht en de commissies moeten worden gecomplimenteerd met hun ijver.

De meeste van hen werden echter, allicht, aangestuurd door Zanu (PF) parlementsleden. Deze onfortuinlijke zielen werden enkele weken geleden ontboden voor een speciale vergadering met een kliek van partijzwaargewichten, waar hen de oproerwet werd voorgehouden vanwege “het veroorzaken van ongerustheid in de hiërarchie van de partij”. Het zou dus onverstandig zijn te zwijgen in afwachting van dramatische onthullingen en een ernstig debat hierover in het parlement.

Het tragische is dat corruptie de gewone gang van zaken is in de hele toplaag van Zanu (PF) en dat de partij er zó in raadselen over spreekt dat pogingen het eruit te kloppen een sterkere maag verlangen dan die van het huidige bejaarde en rustende staatshoofd.

Hij lijkt tevreden te zijn door zijn dagen te vullen met de stoelendans rond zijn politieke en economische Titanic. Iedere keer als de media, waaronder de door de staat gecontroleerde pers, de onthullingen aan de commissies bekendmaakte, bleef hij oorverdovend stil.

Voor wat betreft het anti corruptie ministerie … woorden schieten ons tekort.

We zijn het eens met wat iedereen buiten Zanu (PF) zegt: de enige weg voorwaarts is een nieuwe grondwet en frisse verkiezingen – commissies, onderzoeken, zelfs parlementaire debatten zijn in dit stadium niets meer dan een nutteloze onderneming.