Wilf Mbanga

Vrijplaats CuBra

Hoofdredactionele commentaren uit The Zimbabwean

vertaald door Paul Bogaert

 


Hoofdredactioneel commentaar 12-11-2013

 

Wat een misser!

 

Officiële berichten geven aan dat het onderzoeksproces naar boerderijen die werden toegewezen onder het landhervormingsprogramma dat in 2000 startte begon met een onthulling van het Landsministerie  dat ze de oude aanbiedingsbrieven gaan vervangen door nieuwe.

 

Feitelijk brengt dit met zich mee dat de begunstigden van de snelle landherverdeling nieuwe formulieren gaan gebruiken waarvan het ministerie zegt dat die meer details over de boeren vastleggen. Wat een misser!

 

Het is duidelijk, alles is mis met deze manier van opstarten van een onderzoek. Een onderzoek is in wezen een proces met als hoofddoel de inventaris opmaken van hoe dingen zijn gedaan, met het doel systemen en strategieën te verbeteren. In het geval van toewijzing van land wordt van het onderzoek verondersteld dat men kijkt  wie welke boerderij kreeg, hoe groot die is, of die nuttig wordt gebruikt en of de toewijzingen juist en transparant werden toegepast.

 

Te beginnen met het vervangen van het ene onjuiste document door het andere en te doen alsof dit deel is van het onderzoek is belachelijk. Wij begrijpen niet hoe het verwisselen van papieren op deze manier geldt als een integrale actie in het proces van het onderzoek naar landbouwgrond die werd afgenomen van blanke commerciële boeren onder het mom van hervestiging en bewustmaking van Zimbabweanen die land willen

bezitten.

 

Dit brengt als altijd onwenselijke bureaucratische realiteiten met zich mee. Men heeft ons verteld dat meer dan 300 000 huishoudens geprofiteerd hebben van het snelle herverdelingsprogramma. Dat is werkelijk een groot aantal waarmee rekening moet worden gehouden als men de begunstigden nieuwe aanbiedingsbrieven gaat geven. Daarom zal het lang gaan duren om de nieuwe formulieren te verwerken.

 

Daarbij is er veel geld nodig om de vervanging van de aanbiedingsbrieven uit te voeren. Waar zal dit vandaan moeten komen en is daarmee eigenlijk wel rekening gehouden? Is er genoeg mankracht om deze onderneming uit te voeren?

 

Als men bedenkt dat het belangrijkste landbouwseizoen al loopt, heeft dit dan geen negatieve effecten op  de voorbereidingen van de boerenbedrijven? Boeren zouden worden verplicht hun velden te verlaten en samen te komen bij bureaus overal in het land. Kunnen we ons, met de voedseltekorten die we tegemoet zien en waar we al zoveel jaren onder hebben geleden, iets dergelijks veroorloven?

 

Het komt ons voor dat het besluit een  begin te maken met het vervangen van aanbiedingsbrieven puur een afleidingsmanoeuvre is, bedoeld om de mensen te laten denken dat er echt iets gebeurt. De werkelijkheid staat daar ver vanaf.