Hoofdredactioneel commentaar 1-4-2014

Zim moet IMF, Wereldbank betalen

Zimbabwe heeft al anderhalf decennium een ernstige betalingsachterstand bij het Internationaal Monetair Fonds (IMF) en de Wereldbank. Het bedrag dat we deze instanties  schuldig zijn beloopt honderden miljoenen dollars, jawel, maar we zijn ervan overtuigd dat die schulden niet te groot zijn om in te lossen.

Onlangs zei het Ministerie van Financiën en Economische Ontwikkeling dat het tijd nodig had de schulden te vereffenen en andere beloften na te komen die werden gedaan om overheidsuitgaven te beperken en opening van zaken te geven over inkomensstromen en beheer. Dit heeft men steeds gezegd.

Er is zoveel tijd verstreken terwijl de regering keer op keer hetzelfde excuus maakt. Men heeft zoveel kansen gehad om hun kant van de afspraak na te komen zodat we ooit weer onze financiële rechten zouden kunnen genieten als erkend lid van deze twee belangrijke mondiale instellingen.

De regering is niet geëxcuseerd door te zeggen dat ze geen geld hebben om hun schulden te vereffenen. Honderden miljoenen dollars die gebruikt zouden kunnen worden om die schulden te betalen zijn verspild aan nutteloze reisjes van President  Mugabe en andere ambtenaren – die ertoe neigen hele volksstammen uit te nodigen om ze te vergezellen als ze naar het buitenland gaan.

Internationale reizen zouden moeten worden beperkt tot een paar essentiële trips. Maar we weten dat onze burgerlijke bureaucratie deze reisjes gebruikt om geld te maken door middel van opgeblazen reis- en verblijfkosten.

Ook heeft de regering een heel fortuin besteed aan het omkopen van het leger en andere staatsveiligheidsdepartementen, terwijl de natie niet in oorlog is met enig land en geen opgeblazen securocratie nodig heeft. Erger nog, het meeste van het ongeregistreerde geld werd gebruikt om te garanderen dat Zanu (PF) aan de macht blijft – met Mugabe’s trouwe aanhang die stevig zit genesteld in hun stoel van de geldverdienende melkkoe.

In wezen is er nauwelijks sprake van enig nationaal aspect in de operaties van de veiligheidssector. Het heeft geen zin soldaten te blijven aanwerven die het gros van hun tijd in de barakken zitten te niksen of persoonlijke boodschapjes doen ten behoeve van de generaals.

Ook wordt nu breedvoerig, zelfs door topambtenaren uit de regering, erkend dat geld uit diamantopbrengsten met dank aan corrupte ministers en andere regeringsambtenaren niet is gegaan naar waar het behoort –  de schatkist van de regering. Dit moet ophouden zodat we de inkomsten van deze edelstenen op gepaste wijze binnenkrijgen, waarvan een deel gebruikt kan worden om onze nationale schulden in te lossen.