Wilf Mbanga

Vrijplaats CuBra

Uit The Zimbabwean - vertaald door Paul Bogaert

Hoofdredactioneel commentaar 8-03-2007

Dichterbij dan ooit

 

We zijn dichterbij dan ooit. Net als bij de eerste regens na een lange droogte kunnen we het merken aan de wind. Er is verandering op til.

We brengen hulde aan al die moedige Zimbabweanen die hun hebben en houden hebben geriskeerd door deel te nemen aan vele openlijke protesten in de straten van onze gemeenten en grote steden, de afgelopen weken. Zij weten heel goed dat de kwaadaardige macht van de Mugabe heerschappij tegen hen gericht is – en voor een klein land als Zimbabwe is dat heel wat.

Nu is het tijd, meer dan ooit tevoren, voor moed; om onze levens niet te grabbel te laten gooien; om op te staan en ons te laten gelden; om nee te zeggen tegen angst.

De regering van Zimbabwe bereidt een oorlog voor tegen het volk van Zimbabwe. Maar het is een oorlog die Mugabe niet kan winnen. Het is tragisch dat het zover heeft moeten komen – allemaal vanwege de volslagen corruptie van een ooit goede man door zijn honger naar macht en rijkdom.

Maar nu zijn al zijn macht en rijkdom tot stof vergaan en is hij niets meer dan een angstige oude man, doodsbang dat hij zijn laatste dagen zal moeten slijten in Den Haag om te boeten voor zijn misdaden tegen de menselijkheid, of een schuilplaats moet zoeken in een of ander vreemd land zoals zovele dictators voor hem gedwongen waren te doen.

Elders in deze krant brengen we een bericht waarin de Internationale Crisis Groep wordt geciteerd, die zegt dat er nu onder de Zimbabweanen overeenstemming is dat Mugabe moet opstappen. Hier is de wens niet zomaar de vader van de gedachte. Het is een teken aan de wand. Er is algemene ontevredenheid onder doktoren, leraren, ambtenaren, militairen, politiemensen, arbeiders, landelijke gemeenschappen en studenten. De lijst van tekorten kent geen einde.

Zelfs Mugabe’s trawanten, die zich zolang hebben verrijkt aan de door hem geschapen voedseltrog, kijken nu langs hem heen – naar een post-Mugabe Zimbabwe.

Wij dringen aan bij allen die een invloedrijke positie hebben om op dit moment te doen wat juist is. Het is al heel laat – wij zijn allen veroordeeld tot jaren, misschien tientallen jaren van ontberingen en herstel als we opnieuw de parel van Afrika willen opbouwen die ooit de onze was. Maar hoe eerder we ermee beginnen, hoe sneller deze taak voltooid zal zijn.

Iedereen weet wat er moet worden gedaan. Het stappenplan van de MDC is zorgvuldig uitgedacht en wijdverspreid naar buiten gebracht – een nieuwe grondwet, nieuwe verkiezingen, het afschaffen van onderdrukkende wetgeving, persvrijheid, het staat er allemaal in.

Als een alomvattend grondwettelijk comité NU zou kunnen beginnen, zouden verkiezingen zeker het komend jaar kunnen worden gehouden. Waarom in plaats van het uitstellen van de presidentsverkiezingen samen met algemene verkiezingen tot 2010 niet de algemene verkiezingen samen met de presidentsverkiezing naar voren geschoven tot in 2008?

Toegegeven, dit zou een kolossale taak zijn. Maar helemaal niet onoverkomelijk. De internationale gemeenschap is meer dan welwillend om ons te helpen. Het is opvallend dat er nog steeds een enorme hoeveelheid goodwill is jegens Zimbabwe. Als we laten zien dat we vastbesloten zijn om naar de ware democratie terug te keren, zullen ze zeker de daad bij het woord voegen.