Hoofdredactioneel commentaar 14-7-2015

Begin van goede dingen?

We waren onder de indruk en gemotiveerd door de zeldzame eenheidsshow die zaterdag werd getoond toen politieke leiders van nagenoeg alle politieke partijen de handen ineensloegen met het maatschappelijk middenveld, religieuze leiders en rouwende Zimbabweanen bij een gebedsbijeenkomst voor Itai Dzamara* in Highfield**.

Terwijl velen teleurgesteld waren dat Joice Mujuru niet aanwezig was ondanks een eerdere belofte, was het verheugend om Morgan Tsvangirai, Simba Makoni en tal van politieke leiders te zien die hetzelfde podium deelden en ronduit President Robert Mugabe’s regering  veroordeelden omdat zij niets deden met Dzamara’s verdwijning. 

Om de beurt verweten zij de overheid diens minachting voor burgers en ze waren het er hartgrondig over eens dat het nu de tijd is voor mensen om hun verschillen opzij te zetten en te vechten voor ware democratie.

Het was bemoedigend te zien hoe vroegere politieke rivalen elkaar omarmden. Jabulani Sibanda en Temba Mliswa, die in het verleden een beruchte naam kregen door het afknijpen van de oppositie, kregen staande ovaties van een menigte, die duidelijk gedomineerd werd door leden van MDC-T,  voor hun oproep aan Zimbabweanen om op te treden. Zelfs Tsvangirai had er geen moeite mee zijn ingenomenheid te erkennen dat hij hetzelfde podium deelde met Sibanda. Dit is het soort van geest waarop we hebben gewacht.

We hopen dat de gebedsbijeenkomst een sneeuwbaleffect zal hebben in de richting van een betekenisvol en krachtig samengaan onder Zimbabweanen om op te treden tegen de straffeloosheid van Zanu (PF). Het is duidelijk dat President Mugabe en de partij die hij leidt de molensteen om onze nek zijn. Zij moeten worden geconfronteerd met een serieuze oppositie, die enkel realiteit kan zijn als we ons allemaal verenigen om hun impopulaire bewind te beëindigen.

Wat nu nodig is voor degenen die zaterdag de Zimbabwe Grounds** vulden is dat de verklaring die ze gaven op een hoger niveau te brengen. Ze moeten ervoor gaan zitten en het samengaan dat verandering kan brengen in onze veelgeplaagde natie serieus in kaart brengen. Het is nu de tijd voor leiders om hun ego’s en eigenbelang terzijde te schuiven en onze dienaren te worden.

Als zij zich kunnen verenigen om de verdwenen Dzamara te herdenken, kunnen ze zeker hun krachten bundelen om ervoor te zorgen dat we een vrij volk worden – in het genot van vrijheid van meningsuiting, vereniging en beweging, en andere grondwettelijke rechten.

We hopen dat er betere tijden aankomen – en dat er iets positiefs voortkomt uit de tragedie van Dzamara’s ontvoering en de weigering van het Zanu (PF) regime om het goed te onderzoeken. Zimbabweanen hebben te lang geleden en er is behoefte aan een gevoelen van een gemeenschappelijk doel. Verschillen tussen de politieke partijen zijn niet onoverkomelijk. Zanu (PF) vertoont vandaag de dag breuken vanwege interne verdeeldheid en vechters voor democratie moeten daarvan profiteren.

*Itai Dzamare, journalist en politiek activist tegen Mugabe, werd uit een kapperszaak ontvoerd door een vijftal onbekenden. Officieel is zijn lot onbekend.

**Zimbabwe Grounds, Highfield, op deze plek even buiten de hoofdstad Harare – doorgaans vinden hier voetbalwedstrijden plaats -  werd destijds de viering van de eerste grote overwinning van Zanu, later Zanu (PF)gehouden, vert.