Hoofdredactioneel commentaar 24-04-2007

Het stellen van onmogelijke en belachelijke voorwaarden voor gesprekken tussen Zanu (PF) en de MDC door President Mugabe hebben Thabo Mbeki’s zwakke bemiddelingspogingen getorpedeerd.

Mbeki zei al aan het begin tegen de strijdende partijen dat er geen voorwaarden voor gesprekken zouden worden geaccepteerd. Toch was hij de eerste om te eisen dat de MDC zijn uitdagende campagne zou moeten beëindigen om voorwaarden te scheppen die onderhandelen mogelijk moeten maken tijdens de aanloop voor gesprekken.

Maar hij heeft geen woord gezegd over Mugabe’s voortgaande bewind van terreur en vernietiging van MDC structuren. Bovendien staat Mugabe er nu op dat de MDC hem erkent als de wettige president van Zimbabwe. Daarbij heeft hij, potsierlijk, met een stalen gezicht geëist dat de MDC oproept de sancties tegen het land te stoppen.

Voor de zoveelste keer lijkt het dat we erop moeten wijzen dat er geen economische sancties zijn tegen Zimbabwe. Er bestaat alleen een reeks gerichte maatregelen die betrekking heeft op het reizen van Mugabe en zijn pluimstrijkers, het bevriezen van hun bezittingen, en een wapenembargo dat wordt uitgevoerd door de regering van de Verenigde Staten en de Europese Unie.

Deze slimme sancties werden niet opgelegd op instigatie van de MDC, evenmin heeft de oppositie hierop enige invloed. Suggereren dat dit wel zo is, is de onoprechtheid ten top en een schaamteloze leugen.

Mugabe zelf was betrokken in onderhandelingen met het Rhodesische regime in Genève en Lancaster House*. De oorlog was nog volop aan de gang en echte economische sancties waren tegen dat regime van kracht totdat er een overeenkomst werd bereikt.

Er werd niet gesproken over het opheffen van sancties en het beëindigen van de oorlog als voorwaarden voordat onderhandelingen plaats konden vinden. Hij zou daar zelf nooit mee akkoord zijn gegaan.

Mugabe is is klaarblijkelijk onoprecht over onderhandelingen. Vorige week zei hij dat hij Morgan Tsvangirai nooit zou toestaan Zimbabwe te besturen. Wij hadden de indruk dat het aan de bevolking was te bepalen wie er over hen zou regeren. Hij is duidelijk niet van plan om toe te staan dat dit zal gebeuren. Hij gelooft dat het aan hem is om "toe te staan" wie ons zal regeren.

Het is zonneklaar dat Mugabe de SADC leiders weer eens voor de gek heeft gehouden door te doen alsof hij de noodzaak van gesprekken met de oppositie inziet, terwijl hij zulke intenties in werkelijkheid helemaal niet heeft.

Onderhandelingen met de oppositie kunnen niet verder van hem af staan. Hij is volledig bezig met het manipuleren van de verkiezingen van 2008 – waarbij hij nieuwe grenzen

stelt om de stemmen uit stedelijke gebieden uit te dunnen, een kwaadaardige militie loslaat om stemmers te terroriseren en de oppositie te vernietigen, en het land aan de Chinezen verpandt om dit alles te financieren.

Hij drukt Zimbabwe steeds verder en verder weg van de eisen van het Afrikaans Democratisch Handvest, van verkiezingen en bestuur. Wat zal Afrika hieraan gaan doen?