Hoofdredactioneel commentaar 31-7-2007

Mbeki ontkent nog steeds dat vluchtelingen Zuid Afrika overstromen

De stroom van menselijke verplaatsing langs onze zuidelijke grens naar het naburige Zuid Afrika is ongekend. Duizenden mensen ontvluchten de economische ineenstorting en politieke repressie.

Toch blijkt de Zuid Afrikaanse regering niet in staat of onwelwillend om een samenhangend plan te formuleren voor de omgang met de toevloed aan wanhopige mensen.

Schrikbarende berichten bereikten de wereldwijde media deze week over boeren in de noordelijke grensstreek, die het hardst worden geraakt door de menselijke tsunami en de wet in eigen hand nemen omdat de politie en andere autoriteiten er niet in slagen ermee om te gaan.

President Thabo Mbeki’s verwerpelijke gebrek aan besluitvaardig optreden bij de crisis die werd veroorzaakt door Robert Mugabe, ondanks dat Afrika en de wereld hem hun vertrouwen gaven dit te doen, is uitgemond in een administratief vacuüm.

Geconfronteerd met duizenden hongerige Zimbabweanen hebben sommige boeren in het gebied gereageerd met een typische (leger-)kamp mentaliteit- en in een niet geringe mate van paniek, denken wij - door immigranten zonder papieren na te jagen en aan de politie over te dragen.

Maar de schuld moet onmiskenbaar worden gelegd op Mbeki’s bord. De Zimbabweaanse crisis is een humanitaire ramp geworden en moet op een menslievende manier worden behandeld. Eenvoudigweg mensen oppakken en ze terugbrengen over de grens, gepropt in vrachtwagens en treinen als vee – zonder voedsel of water – is inhumaan, kortzichtig en nutteloos.

De duizenden die Mugabe’s bewind ontvluchten zijn hongerig en zonder hoop. Velen zijn wreed behandeld. Velen zijn ziek en verzwakt door jarenlange ondervoeding en knagende armoede. Zij hebben niets om naartoe terug te keren.

Wij verwachten niet van Zuid Afrika deze last alleen te dragen. Maar de autoriteiten moeten de omvang van de ramp erkennen om de hulpbronnen van de wereld aan te kunnen wenden. Tot het moment dat Zuid Afrika erkent dat het wordt overstroomd door vluchtelingen uit Zimbabwe, kan de UNHCR niet optreden.

Mbeki’s koppigheid in het niet erkennen van het leed van het volk van Zimbabwe onder Mugabe’s krankzinnige en kwaadaardige beleid is niet minder dan verachtelijk en verdient internationale afkeuring.

Door te weigeren te erkennen dat zij vluchtelingen zijn, onthoudt Mbeki deze mensen hun rechten. Dit is een grote schandvlek voor een land dat wordt gezien als een boegbeeld van beginselvastheid en rechtvaardigheid in Afrika.