Hoofdredactioneel commentaar 4-12-07

Al sinds het begin heeft Zanu (PF) geen enkel enthousiasme getoond voor de besprekingen met de oppositie MDC. Mugabe werd schreeuwend en trappend naar de conferentietafel gesleept door de Zuidafrikaanse President Thabo Mbeki en hij heeft hen altijd op zijn best gezien als een lastpost en een bemoeial in Zimbabwe’s binnenlandse aangelegenheden.

Zijn onderhandelaars zijn er van tijd tot tijd niet eens in geslaagd om de gespreksbijeenkomsten bij te wonen – zonder bevredigende verklaring hiervoor.

Tijdens de besprekingen, begrijpen wij, hebben ze nutteloze en onmogelijke eisen gesteld, zoals het pogen de MDC te dwingen om gerichte sancties van de internationale gemeenschap ( die alleen Zanu (PF) leiders en hun families raken) af te gelasten.

Sinds de besprekingen begonnen, eerder dit jaar, heeft Mugabe hoger ingezet. Ondanks lippendienst aan de lopende besprekingen zijn zijn veiligheidsdiensten doorgegaan met het straffeloos ontvoeren, arresteren en martelen van MDC- en burgeractivisten. Oppositiebijeenkomsten en demonstraties worden – met wreed geweld – consequent verstoord door de politie terwijl Zanu (PF) aanhangers carte blanche hebben om te doen wat ze willen.

De partijgebonden politie doet enthousiast mee aan pro-Mugabe demonstraties, in scherpe tegenstelling tot hun kwaadaardige reactie op MDC- en burgeractivisme.

Terwijl hij met succes de besprekingen tot enkele weken voor de deadline vertraagde, heeft Mugabe partijleden benoemd bij het Zimbabwe Verkiezings Comité dat zich al voorbereidt voor de verkiezingen in 2008.

Na verschillende maanden hebben de besprekingen de MDC niets opgeleverd. Zanu loodste - met MDC steun - zijn 18^e amendement* door het parlement, tot grote ergernis van vele Zimbabweanen. Maatschappelijke groeperingen waren razend.

Het wordt tijd dat de MDC zijn positie in deze besprekingen heroverweegt. In wiens belang werken zij? Heeft de bevolking van Zimbabwe iets aan deze besprekingen gehad? Wij denken van niet.

Het is nog altijd niet veilig om er standpunten op na te houden die tegengesteld zijn aan die van Mugabe. Mensenrechten worden nog steeds vertrapt. We hebben nog steeds de draconische POSA en AIPPA en een massa andere repressieve wetgeving bovenop de normale wetten.

Wij kunnen niet inzien waarom de MDC zou moeten doorgaan met deze vertoning die besprekingen wordt genoemd.

Opstappen is de enige keus.