Hoofdredactioneel commentaar 24-06-2008

Het besluit van MDC leider Morgan Tsvangirai om uit de presidentsverkiezingen van deze week te stappen zal mogelijk vele Zimbabweanen, die verwachtten in staat te zijn een laatste vernederende klap uit te delen aan de kwaadaardige dictator Robert Mugabe teleurstellen.

De meeste mensen roken bloed, na hem in de eerste ronde flink te hebben verwond en zagen ernaar uit om hem de genadeklap te geven.

De onbesuisde Chinotimba’s van deze wereld vieren de overwinning. Maar in het diepst van hun hart weten ze heel goed dat het een overwinning zonder betekenis is. Een verkiezingsoverwinning betekent dat het volk zijn leider kiest – degene waarvan zij willen dat die hen leidt. Mugabe’s "verkiezingsoverwinning" kwam deze week doordat hij het land teruggebracht heeft tot een puinhoop en groepen onwetende, hongerige, door drugs gekgemaakte schurken hebben het volk van Zimbabwe in zulke mate vermoord, gemarteld, in elkaar geslagen en verbrand dat Tsvangirai heeft verklaard dat het "genoeg" was.

Mugabe’s "overwinning" betekent dat inflatie, honger en wanhoop ons geliefde vaderland verder zullen verwoesten. Zimbabwe zal verder geïsoleerd raken van de internationale gemeenschap. Er zullen geen buitenlandse hulp of investeringen binnenkomen om de uiterst noodzakelijke banen te scheppen voor miljoenen hongerlijdende Zimbabweanen.

Doelgerichte sancties zullen in stand blijven en mogelijk verhevigd en uitgebreid worden naar familieleden en begunstigden van de verantwoordelijken voor de ellende in Zimbabwe. Voor de eerste keer suggereren Britse parlementsleden dat dit de deportatie van de familieleden van degenen die een internationaal reisverbod hebben en het bevriezen van hun tegoeden zou kunnen betekenen.

Wij zijn het eens met Tsvangirai dat het onmogelijk is verkiezingen te houden in de huidige vergiftigde atmosfeer waarin meer dan 70 mensen vermoord zijn, honderden verminkt en duizenden binnenlands gedeporteerd als gevolg van door de staat bekrachtigd geweld.

Het gedrag van de ZEC* laat ook veel te wensen over. Het lijkt erop dat ze hun verantwoordelijkheden overgedaan hebben aan Patrick Chinamasa – die door het volk werd afgewezen bij de verkiezingen van maart. Hij vertelt ZEC nu wat zij moeten doen – waaronder hoe vele plaatselijke waarnemers moeten worden herbenoemd. Wij dachten toch dat de ZEC bij de verkiezingen aan het hoofd stond?

Niet een vroegere minister die door het electoraat werd verworpen bij de vorige verkiezingen, maar een gewone burger die namens niemand spreekt, die niemand vertegenwoordigt, door niemand werd verkozen werd ons opgelegd door Robert Mugabe.

Het Gerechtelijk Adviesbureau voor Zuidelijk Afrika (SALC) stelde twee onafhankelijke wettige rechtskundige aanbevelingen in die de conclusie schragen dat vertraging en afwezigheid van een wettige tweede ronde betekent dat de kandidaat die het grootste aantal stemmen bij de verkiezingen van 29 maart 2008 kreeg terecht als president werd gekozen en als zodanig benoemd moet worden.

Deze bevindingen laten zien dat de Zimbabweaanse verkiezingswet heel duidelijk is over wie de winnaar zou zijn van een tweede ronde waarbij een kandidaat afhaakt en/of de verkiezing niet wettelijk binnen 21 dagen werd gehouden – wat niet het geval was.

Morgan Tsvangirai is nu Zimbabwe’s wettige president.

*ZEC, Zimbabweaanse kiescommissie, vert.