Een lief klein meisje op blote voetjes. Ze duwt uit alle macht tegen een verweerde deur. Daarachter is iets wat ze moet zien. Weggerend is ze van het saaie feestje. Haar knellende schoentjes heeft ze uitgeschopt. De plicht als bruidsmeisje is volbracht. Met een schoon wit jurkje en een lief roze strikje in het haar heeft ze de harten gestolen van de genodigden. Op het zomerse platteland hebben haar grote zus en haar schoonbroer, of hoe noem je zo iemand eigenlijk, een sjieke tent afgehuurd om na afloop van de plechtigheden het feest door te zetten. De bezoekers beginnen met behulp van de nodige versnaperingen steeds meer in de stemming te komen. Al die drukte en dat geschreeuw !

Na een paar keer zeuren bij mama heeft die haar permissie gegeven om achter in de tuin te gaan spelen. Iedereen is op deze mooie dag toch buiten aan het kletsen. Ze moet in de buurt blijven. "Ik wil je kunnen roepen als we gaan eten".

Achter op het terrein staat een klein huisje, een beetje verstopt in het struikgewas. Nieuwsgierig als ze is moet ze er op af. Er ligt glas op de grond. Teruggaan om haar schoenen aan te trekken? Ach mama hoeft het toch niet te weten en als ze voorzichtig is… Nou snapt ze ook waarom dat raam is dicht getimmerd. Wat zou er binnen zijn? Ze probeert de deur te openen. Het is een oud tuinhuisje met een dubbele deur. Ook de andere deur wil niet open. Verdomme. Uit alle macht roffelt ze op de deur. Ze trapt ertegen.

Glas, er ligt glas.

Opeens ziet ze dat het hardboard voor de ramen vol gaten zit. YES ! Het is donker daarbinnen maar…

Langzaam komt de titel, roze met een lichtgroene outline, in beeld. "VIOLENT FEMMES". Een tip van de sluier is opgelicht.

…Een veeg eindigend in een tik, die zich blijft herhalen, haalt hem uit dromenland.

Die heerlijke snelle beat in de muziek sleepte hem door andere werelden. Maar een plaat moet je omdraaien als je er meer van wilt horen. En zijn pick-up is een goede - maar geen automaat.

Hij sjokt er naar toe, draait de plaat om en laat de schijf draaien. Voorzichtig laat hij de naald weer zakken. "Prove my love" ; natuurlijk zingen ze over de liefde.

Heerlijk is het, af en toe alleen te zijn. Oude herinneringen ophalen, nieuwe ideeën ophoesten, kortom zijn fantasie de vrije loop te laten. De volle asbak en de kroonkurken voor hem op tafel zijn de getuigen van de daarvoor toegediende brandstof.

Over herinneringen gesproken; gisteren was hij niet alleen en de herinnering daaraan zou hij liever niet ophalen. Vrouwen en verhoudingen, het zou toch met elkaar te maken kunnen hebben. Wat was er nou weer fout ? "Toon eens initiatief" had ze hem toegeschreeuwd. Volgens hem weet ze amper wat het betekent. Gelukkig lagen er nog een paar pilsjes in de koelkast, zodat hij iets te drinken had tijdens haar schreeuwpartijen. Veel terug zeggen lukte toch niet. Hij kwam er gewoon niet bovenuit. Dat laatste, dat pilsje had de deur letterlijk en figuurlijk voor haar gesloten.

Zijn fout is dat hij elke keer weer valt voor de schoonheid van die dames. Natuurlijk, ze weten het. Ze gebruiken het. Hij zal het moeten accepteren. Sterker nog; hij wil er van genieten.

Andersom wil hij haar natuurlijk ook laten genieten. En dat doet hij ook. Daar hoeft hij niet over na te denken. Hij steekt er een sigaret bij op. Wat is het dan ?

En weer klinkt er een love-song uit de speakers. Maar wat zingen die lui dat toch maf en wat een tempo :

Beautiful girl, lovely dress. Where is she now. I can only guess.

Er wordt hard op de deur geramd, geslagen. Is de bel niet goed, wat..