Interview GG.

Haaren, Noord Brabant, 22-1-2003.

Het woord interview, duidt op ‘vluchtig naar binnen kijken’. In een vraaggesprek met Jes van der Bijl is dit niet het geval, omdat er van enige vluchtigheid geen sprake kan zijn. Er valt niet veel te vragen, want Jes vertelt bezield en zeer zorgvuldig over wat haar op haar reis door dit leven beweegt. Omdat vanuit deze intensiteit Jes zelf haar tekst aanlevert, om u enigszins uit te leggen hoe haar werk tot stand komt – en u deze tekst eveneens hier aantreft (Essay 14-04-2000: klik hier), beperk ik mij op deze plaats tot een eigen impressie. Overigens heb ik geen enkele illusie dat mijn beschrijving iets toevoegt aan wat u zelf ervaart als u naar het werk van Jes van der Bijl kijkt.

Zonder haar werk te scharen onder de categorie ‘religieuze kunst’, maakt het geheel op mij een sacrale indruk. Het getuigt van een aangrijpende verstilling, en het omgeeft zich met de sfeer van hoopvol licht. Behalve dat de techniek die Jes steeds verder ontwikkelt en toepast, veel heeft van eindeloos monnikenwerk en getuigt van onmeetbaar geduld, verklaart zij zo ook de intensiteit van haar zoeken naar haar eigen wezen en het zoeken en beleven van haar kostbare doel. Zij bouwt haar werk laag voor laag op, als vanuit een innerlijk beeld. Zo ontstaat een traag bewegend vertalen, zonder dat Jes zich afkeert van de moeilijke vraag waarheen dit alles haar brengt. Ik ervaar een diversiteit in haar werk die met een beduidend respect voor de gelijkenis ( = eikön = Griekse benaming voor icoon) en altijd gepassioneerd minutieus, wordt doorgevoerd. Haar werk schept geen afstand, maar veroorzaakt juist een zuigende betrokken werking en appelleert aan de pure zielenroerselen van de beschouwer.

In haar atelier omgeeft zij zich met stilte, die gaande haar werk alleen maar dieper door haar beleefd wordt. Haar vingeroefeningen ontstaan in haar hoofd, als het strekken van de ziel. Dat is ook wat ik, kijkend naar haar werk, voel. Het mede door kostbare oude icoontechnieken bedoelde creëren van dit vernieuwende innerlijke ‘licht’, als een sterke brug tussen het menselijk bestaan en de acceptatie van wereldwijde mystiek, is in het werk van Jes van der Bijl besloten en daagt uit tot het mogen delen van een wonderlijk groot geheim. Met deze bijdrage wil ik u uitnodigen om deze ongrijpbare hoop, vermengd met een diepe liefde, mee te voelen. Zuiver - zoals kunstenaar Jes van der Bijl het bedoelt.