|
|
Sleutelhouder
van een vulkaan De
vluchtige gassen Waaraan
de meeste mensen Doodgaan
hebben op hem Vreemd
genoeg geen vat Hij
kent als geen ander De
warmte van lava Hij
weet het hij wankelt Op
een veel te dun draadje Boven
een heel diepe afgrond Hij
verzorgt de vulkaan alsof het Zijn
zoon was de zoon die hem Nooit
werd gegund al die jaren Zorgen
en praten nu praat De
vulkaan een keer terug Tegen
hem grommelt over Solidariteit
tussen generaties Ergens
bloeit een paardenbloem Het
draadje een lont een boem De
zoon neemt zijn vader Grommelend
mee in het graf Hij
heeft nog nooit zo'n Kleine
ramp gezien.
Sleutelhouder
van een vulkaan
|
