|
|
Compostmeesters
Compostmeester
zijn Opgeleid
in de Talpa-woestijn Beelden
van dieren Die
worden mishandeld Kun
je niet zien want Daarom
gooi je Wormen
in een ton En
die wormen eten Bedorven
afval om te Overleven
mam zegt Het
zijn de muizen niet Het
zijn de mensen die Huizen
in massaproductie Bouwen
het wordt tijd voor Een
oorlog een ramp of een kat Je
vertelt dit je vrienden Die
het toch niet geloven En
denken dit komt hij Nooit
meer te boven Hoever
is men bereidt te gaan Om
moeder aarde naar de maan Te
helpen overstelpende reacties Vol
mededogen maar men kan Het
niet eens worden De
compostmeesters ploeteren Rond
ieder in zijn eigen Woestijn
vol stront zij zijn En
blijven bezield over Het
redden van de wereld Toveren
zich met verve Een
beeld dat niet echt is Maar
dat je graag zou geloven Dat
je graag gelooft.
De
stomme
Raadgevend
referendum Raast
hij door straten Langs
pleinen die al jaren Geleden
verboden Terrein
voor hem Hadden
moeten zijn Sneven
zal hij niet scherven Vreest
hij niet vaderlandslievend Is
hij niet bepaald dat stemt Tot
denken over kleine feitjes Hij
schrikt als een vogel hij Struint
als een wilde kater Scharrelt
zijn kostje bij elkaar. Hij
heeft nog slechts één wilde haar Hij
wilde ooit stoppen met het leven Maar
hij besloot in een onbesuisd gebaar Slechts
het praten eraan te geven En
dat doet hij tot op heden Er
valt niets nieuws meer door te nemen Want
hij leeft in het verleden.
|
