|
Stad
De
sluipwegen die ik ooit kende
Worden
één voor één afgebroken
Gebouwen
gesloopt goddeloze bende
’t
Centrum ligt als een beerput open
We
bouwen niet meer voor de eeuwigheid
En
we herinneren ons steeds minder
Zelfs
steden hebben een beperkte tijd
In
een spel als dat van kinderen
Het
was iets dat ik wist
En
dat ik ook weer vergat
Dit
is mijn stad.
Laat
vooral geen spaander heel
Om
de historie te vervlechten
Verander
alles liefst en steel veel
Want
wat terugkomt wordt nog slechter
Verweer
verwar verkeer verkrampt
De
bouwput lijkt een goed idee
Getekende
stad groeit gewillig mee
Tot
zij de werkelijkheid nog net niet schampt
Het
is iets dat van mij is
Zonder
dat ik het ooit echt bezat
Dit
is mijn stad.
|
