le chêne le chêne de Beauval en Caux Socquentot en Belmesnil

Als je de Route National 27 van Dieppe richting Rouen landinwaarts neemt, kom je op een gegeven moment langs het plaatsje met de mooie naam Belmesnil. In dit plaatsje zou volgens het boek 'Les vieux arbres de la Normandie' een zeer mooie oude eik staan. Le chêne de Beauval en Caux Socquentot, dat is de naam die het boek geeft aan deze eik. 
In de afgelopen herfstvakantie was het eindelijk zover dat ik vol goede moed in Belmesnil arriveerde. In heel Belmesnil geen oude boom te zien. Wat een tegenvaller. Zou de boom inmiddels verdwenen zijn? Met het boek opengeslagen aan twee oudere mensen gevraagd of zij de boom kenden. Dat was niet het geval maar ze zagen wel de naam van de boerderij 'Socquentot' staan. Die ligt aan de andere zijde van de N27 vertelden zij. In Socguentot aangekomen bleek ook daar geen oude eik te vinden. De eigenaar van het pand was echter goed voorbereid op mijn vraag naar een oude eik. Velen waren mij blijkbaar voorgegaan met de foute informatie in de hand. De aanwijzingen volgend kwam ik op een typisch Normandische herenboerderij uit. Een oude boerderij omgeving door prachtige landerijen omzoomd met beukenrijen. De mensen die gelijk met ons stopten voor de boerderij bleken kennissen van de eigenaar te zijn. Na mijn uitleg werd door hun meteen toestemming gevraagd de boom van dichtbij te fotograferen. Dat mocht zeer zeker en na wat klauterwerk kon de eik in zijn volle pracht bewonderd worden. Werkelijk een van de mooiste bomen die ik ooit gezien heb.. 

De ligging is natuurlijk fantastisch in een ruime weide met kleine vakwerk stallen. De boom zelf is zeer fors, oud en in goede conditie. Later las ik in het pas uitgekomen boek 'Monumentale bomen in Europa' van Jeroen Pater dat ook hij lang heeft moeten zoeken naar deze boom. Hij schat dat deze eik een leeftijd heeft van 600 tot 700 jaar. De metingen door Jeroen gedaan geven een dikte van 9,59 meter en een hoogte van 17 meter. Volgens de auteur is de eik in de volksmond bekend onder de naam 'de oude eik van Philippe Villemère'. Genoemd naar de voormalige landeigenaar. Dit moet echter zijn de oude eik van Philippe Wemaere. Dit bleek toen op 3 oktober 2010 een gezelschap van bomenliefhebbers uit Nederland de boom bezocht. De bomentrip ter gelegenheid van het 40 jarig bestaan van de Bomenstichting was voor de eigenaar, tevens burgemeester van het dorp, de gelegenheid om even iets recht te zetten. Hij kwam het gezelschap tegemoet met een uitdraai van deze CuBra-pagina en vroeg of men in Nederland wilde doorgeven dat de naamgeving van deze boom niet klopte. San van der Molen van de bomenstichting heeft mij dan ook de juiste info gegeven, waarvoor dank. Klik hier voor foto's van deze boom genomen tijdens die bomentrip.

De boomdikke zijtak van de eik wordt ondersteund.

De eik op een foto gemaakt op 26 april 1892 door Henri Gadeau de Kerville

'Beaunat Socquentot, chène classé 1934' geeft het bord aan. De boom is tot monument verklaard in 1934. Het bord is bevestigd op de plaats waar ten tijde van Gadeau's foto de zwaarste zijtak zat, die inmiddels verdwenen is.

Onderstaande foto's zijn gemaakt door S. van der Molen op 3 oktober 2010 tijdens een bomentrip ter gelegenheid van het 40 jarig bestaan van de Bomenstichting.