De mispel langs de dijk

De mispel is een beetje aan het verdwijnen als cultuurboom in onze streken. De Romeinen hebben hem indertijd meegenomen naar het noorden. Ook hier ontdekte men de eetbaarheid van de vrucht van de mispel. Hij moet dan natuurlijk wel zo rot als een mispel zijn. De vorst moet er overheen gaan, de vrucht wordt donker en zacht en is dan eetbaar, als mispel of verwerkt tot gelei of jam. In vroeger tijden ontbrak de mispel niet op de erven van de Nederlanders. 
Nu zie je ze nog wel eens aangeplant als struik in perken van de gemeente. 
Enkele jaren geleden kreeg ik van de Provincie Brabant een gigantische kaart van Brabant (kamerbreed) met daarop de monumentale bomen die de provincie telt. Als je dan bomen gaat fotograferen wil je natuurlijk de uitersten meenemen. Zo ook de meest westelijke monumentale boom van Brabant. Boomnummer 312, de mispel, ligt vlak aan de Zeeuwse grens, ten noordwesten van Woensdrecht langs de dijk van de Hogelwaard-polder. Als je niet gewaarschuwd bent door kaart en beschrijving, zou je d'r zo langs rijden. Want op een afstandje lijkt het niet meer dan een of andere struik. Dichterbij gekomen zie je meteen het karakteristieke langgerekte blad, wat lijkend op bijvoorbeeld de abrikoos. Toch schijnt deze mispel geplant te zijn in het eerste decennium van de vorige eeuw. De mispel behoort overigens tot de rozenfamilie. Dus eigenlijk bij de kweeën, de appels, de meidoorns, de rozen, de cotoneasters, de rozen enz....