Verhalen uit de Kivietsblek
door Wim van de Wouw

 

Marinus en Sjo de Bresser v.d. Pol

Een verhaal vertellen bij de foto's van Marinus en Sjo is voor mij wat moeilijker, 

omdat ik met deze mensen niet zoveel contact heb gehad. Bij het taxeren van gronden in de Mortelen, ontdekte ik de leefwijze van deze brave mensen, dat was omstreeks 1970. In die tijd maakte ik nogal wat dia's van planten, bomen en landschappen en ook van bijzondere
mensen zoals Marinus en Sjo. Ze waren toen nog niet ontdekt door de media
die ze later nog op de televisie tentoongesteld hebben zoals ik dat
noem. Toen ik hen voor het eerst sprak, heb ik toestemming gevraagd voor het
maken van de dia's. Wel begreep ik dat het gewaardeerd zou worden als ik
iets in het missiebusje zou doen. Later heb ik er nog wel eens tegen gebuurt
als ik daar in de omgeving was, maar in hun onderkomen dat eigenlijk geen
huis genoemd kon worden ben ik nooit geweest.

 

 

 

Sjo met haar hondje

 

Hier is Sjo eieren wezen rapen in de pet van Marinus.

 

Hier staat Sjo in de deuropening, zij draagt een z.g.
,,balenslob" gemaakt van een jute zak.

 

 

Hun paard in de hoogkar, op de voorgrond kachelhout en zaagmeel.

 

 

Marinus en Sjo met paard en hoogkar.

 

Sjo en Marinus met een vrachtje hooi, op deze foto is te zien dat het paard
met één leidsel gemend werd.

 

 

Het paard in de hoogkar, het lijkt dat het paard maar drie
benen heeft, maar als je goed kijkt kun je zien dat het paard zijn rechter
achterbeen net optrekt om lastige vliegen of dazen te verjagen.

 

Ik denk dat deze mensen die altijd kinderloos zijn gebleven en sinds het einde van de 19de
eeuw hun leven nooit hebben aangepast, hun vrijheid, hun leven. Toch ben ik
blij dat ik in andere omstandigheden op heb kunnen groeien en
leven, en ik denk velen met mij.

 

Gegroet en houdoe Wim v.d.Wouw

---