Verhalen uit de Kivietsblek
door Wim van de Wouw

 - Voerlui en struikrovers -  

een historische familiegeschiedenis

Dat de voerlui in vroeger tijden nogal eens wat beleefden blijkt uit de volgende geschiedenis, verteld door mijn vader Tinus van de Wouw.
De grootvader van mijn vader was boer en voerman, hij bracht vooral vracht naar Den Bosch en moest dan ook geld ontvangen voor de geleverde goederen die zijn opdrachtgevers aan hem hadden toevertrouwd. Zo kwam Willem van Rooy, want zo heette hij, met paard en kar terug uit Den Bosch.
Hij woonde op het Stokske in Moergestel en reed over de ,,Lissendijk” richting het Stokske, toen twee struikrovers uit het houtgewas kwamen gesprongen. Ze grepen de teugels van het paard,om het tot staan te brengen en Willem van Rooy te beroven van het hem toevertrouwde geld. Zij hadden echter buiten het paard gerekend, dat door het onverwachte optreden was geschrokken. Het steigerde en raakte daarbij met zijn hoef een van de struikrovers op zijn kop, die daardoor achterover tuimelde en bleef liggen.De andere struikrover flink geschrokken, vluchtte weg. Willem van Rooy lei de zweep over het paard en vluchtte zo snel mogelijk van de plaats des onheils vandaan, richting het Stokske.
Op het Stokske aangekomen, werden de buren geroepen om mee te gaan naar de plaats van de overval om te kijken of de struikrover die een slag van het paard had gekregen daar misschien nog zou liggen.Toen ze bewapend met rieken en hooivorken op de plaats des onheils aankwamen was er niets meer te zien als wat bloed.
De overval aan de Lissendijk op mijn overgrootvader is nooit opgelost. Wel kreeg hij permissie van de schout, om een sabel in de rosdoek van de kar bij zich te hebben.

Willem van Rooy is overleden te Hilvarenbeek op 13 April 1854. Zijn dochter was mijn grootmoeder, die is getrouwd met Willem v.d.Wouw op 8April 1875. Op 19 Februari 1884 kregen zij hun derde zoon, die zij Martinus noemden. Martinus van de Wouw trouwde op 30 April 1918 met Lambertha van der Loo geboren te Biezenmortel op 25 November 1885. Op 17 September 1927 kregen zij te Hilvarenbeek hun jongste zoon die zij Wilhelmus Petrus noemde.[Wim-Willeke of Willem] en dat ben ik, de schrijver van deze verhalen, en geschiedenissen. Die op 12 Mei 1954 is getrouwd met Cor van de Wouw geboren 30 maart 1926 te Moergestel. Zij is de oudste dochter van Jacobus van de Wouw [Koos van Koopen] geboren te Moergestel op 6 november 1902 en Catharina van Elderen,eveneens geboren te Moergestel op 1 December 1902. Martinus  v. d. Wouw is onderscheiden met het verzetsherdenkingskruis en wordt in de aanbeveling door Pastoor Slegers, wijlen pastoor van de Theresia-parochie te Tilburg  en in de oorlogsjaren kapelaan van de Johannes-parochie te Oisterwijk omschreven als:

,,De dapperste boer uit onze parochie, nooit deden wij als zielzorgers een vergeefs beroep op hem, om op zijn boerderij huisvesting en hulp te verlenen aan onderduikers en andere vluchtelingen”. 

Dit gold eveneens voor mijn moeder. Tot zover één geschiedenis uit mijn familie.