Verhalen uit de Kivietsblek
 door Wim van de Wouw

Dansende Hazen

 

Iedereen wist wel dat Jaonus ene streuper was. Och Jaonus en zijn vrouwke wilde ook wel eens iets lekkers onder den deksel hebben, en zo was Jaonus op de gedaacht gekomen, om mee lichte maon geregeld unnen haos te schieten. Dat wies eigenlijk iedereen. Voor dat Jaonus ,,op den haos “ging, zoals hij dat noemde trok hij mee een stuk van een kapot gevallen heiligenbild een witte streep over de loop van zun schietijzer, dan kon hij in den donkere beter over de lóóp kijken, en was zijn schot zekerder. Zo had Jaonus unnen haos geschoten, die waar zu gróót déttie, zo als jaonus vertelde op geen enkele foto kon. Hij had er ók us éne geschoten zo és ie vertelde, hillemoal dur de midden, de vurste helft liep naor ut stókske, en de aachterste helft naor den haaikaant, en Jaones hai niks.

Maar mee dat al zat Jaonus op unnnen aovond te kaorten bij de Venkrééi, toen zijn maots vroegen ,,hee Jaonus motte vanavond niet op den haos mee dees lichte maon?” ,,Néé néé , zee Jaonus” haozen schieten dés afgelóópen want wé ik heb meegemaokt dun afgelóópen naacht, het is niet te geleuven, és ge zoiets gezien het schieten geen haozen meer dood”. Waar het zo erg Jaonus?

Dé zal ik jullie vertellen zonder te liegen.

Ik zit giesterenaovond in den hegkaant op de Haonenberg te loeren of er niet unnen haas wilde komen, en terwéél zit Driek van Toonen die bij de harmonie is, te oefenen op zijne trompet, en hij maakte nog maar goede muziek. En omdat ik de wénd mee had, was de muziek heel duidenlijk, en schóón, ik heurde de noten uit de trompet vallen. Mér !! wé zie Jaonus daor? Op de hoek van de Haonenberg, komt unnen haos uit de heg, die kékt us rond, en heurt diee schóóne muziek, dan zet ie zijn oren recht, gaat op zun aachterste póóten staon, en begint te dansen, ik verschóót er van, en keek mijn ogen uit. Mér! ik verschóót nog meer toen er uit den anderen hoek van den Haonenberg ók unnen haos kwam, die zet  zén oren ók overend, gaoi ók op zijn achterste póóten staon, en danst zó naor dieé aandere haos. Dan zijn ze bij mekare, ze vatten mekare mee d’r oren en dansen saomen verder over de Haonenberg net zolang tot Driek van Toonen ophield mee muziek maken, ik vond het toch zu schóón maar ik was toch ook verschoten.

Toen ben ik naar huis gegaon, en heb de héle geschiedenis tegen ons Kee verteld, en die zéé ,,Jaonus dan schiete gij geen haozen mir, ik wil het nie hebben,dan doen wellie het wel een bietje minder”. En dat gullie het ook wel zult weten,dat het slechte huishoudens zijn waar de vrouw en de kinderen gin baos zén besloot ik mijn geweer maar te verkopen. Maar eerlijk tegen jullie gezeed, kan dat ook niet meer,want van mérgen heeft diee gruunjas van Dolleman mén gewéér in beslag genomen, en ook nog unnen haos die in de kelder laag, zo ziede maar wir hoe gek het mee unnen meens kan gaon. Toen stak Janus zénne tabakspruim in zijne broekzak, spierste is in de houtbak die achter de plattebuis stond, en zee tegen Willem Klessens de kastelein ,,Doet hem nog maar eens unnen keer vol. En toen hij s’aovonds laot weer naar zijn Kee toe ging, kéék ie rond, en docht ie,,het is net of de boómen zwieren en draaien, zun die ook kunnen dansen? Dé moet ik mérrege ók vertellen tegen mén kammeraoi, en ons Kee zal wel grommen want ik denk dé ik ur enkele teveul gevat heb.

 

Aangepast stroperslatijn verteld door W.v.d. Wouw, Kievitsblek