INHOUD KOOIJMAN
HOME

BRABANTS

AUTEURS
TEKSTEN
INTERVIEWS
SPECIAAL


Print deze Pagina


Vervalsingen

 

Naarmate de oorlog vorderde, was er hoe langer hoe meer

behoefte aan valse documenten.

Die waren nodig om de mensen uit Duitsland weg te houden.

Er moesten stamkaarten voor onderduikers worden nagemaakt,

en er was ’n enorme behoefte aan valse persoonsbewijzen en

Ausweisen.

De methoden om documenten na te maken, werden steeds meer

geperfectioneerd, en de jacht op vervalsers door de bezetter

werd steeds heviger.

 

 

De oudste broer van mijn vader, oom Henny, was destijds

conciërge op de Amsterdamse Grafische School aan de Dintelstraat.

Op deze school werden in de oorlogsjaren veel vervalsingen gemaakt.

Toen ik van 1950 tot 1954 daar studeerde, heeft hij mij daarover

wel eens het een en ander verteld.

Het was uiterst riskant werk. Werd je gepakt, dan kon je op de

kogel rekenen.

Een van zijn beste vrienden, mijn oud leraar boekdrukken, de heer

Kedde, behoorde tot de categorie meestervervalsers

Op de school, hadden de vervalsers ’n zeer uitgekiend waarschuwing-

systeem ingesteld.

De drukpersen en andere vervalsingapparatuur moest in ‘n

mum kunnen verdwijnen net als de vervalsers zelf.

Rookbommen en gas kwamen er aan te pas.

De school in de Dintelstraat in Amsterdam Zuid was een van de

centra van de"meestervervalsers".

Met voor die tijd primitieve middelen, maakten zij prachtigste

vervalsingen.

Dankzij deze anonieme "meestervervalsers", kon menige Engelse

piloot ons land worden uitgesmokkeld en via grote omwegen

Engeland weer bereiken om opnieuw tegen Nazi Duitsland te

worden ingezet.

Pilotenopleidingen waren veel kostbaarder dan vliegtuigen.

Mijn oom heeft het gelukkig overleefd, en na de oorlog nog menig

scholier van De Amsterdamse Grafische School tot de orde geroepen.

Ook van mijn beminnelijke leraar, de heer Kedde, heb ik nog

veel kennis op het gebied van de boekdrukkunst opgestoken.