Dodenakkers

In hetzelfde jaar als mijn boek over het koningshuis (1995) verscheen bij de Arbeiderspers mijn werk over begraafplaatsen, kerkhoven, grafkelders en grafmonumenten in Nederland. Ik vroeg aan de toenmalige redacteur van Maatstaf, Peter de Boer, of hij wellicht een uitgever wist voor zo'n boek, niet bedenkend dat de AP zelf er wel interesse in zou hebben. De er toen ook nog werkende Martin Ros was zelfs dolenthousiast, maar dat is hij altijd. De net aangetreden nieuwe directeur Ronald Dietz een heel stuk minder, maar dat mocht niet baten. 'Dodenakkers' verscheen, en wel in een reeks van reisboeken. Portugal en de Provence en later kwam er in diezelfde reeks een boek over Wereldstad Berlijn uit. In feite is het ook een reisboek, de lezer kan ermee op pad langs Neerlands grafakkers. En natuurlijk is het een boek over de Laatste Reis. Dankzij 'Dodenakkers' kon ik bij zowat bij elke omroep aanschuiven, te beginnen bij NOS-NOVA, via de Tros en de NCRV, tot en met de VPRO. De schrijvende pers vond het kennelijk ook interessant: interviews verschenen in de Telegraaf, in NRC Handelsblad en in het Parool plus nog een aantal andere periodieken. Ik maakte zelfs mee dat ik herkend werd in de supermarkt, ha! Maar: alweer geen bestseller, hoe kon dat nou? En Dieuwertje Blok heb ik toen net gemist!