De poëzie lacht op straat

De directeur van de Tilburgse Schouwburg, Leo Pot, liep eens langs de Theems. Daar zag hij tegels liggen met ingebeitelde gedichten. Dat bracht hem op het idee, zo kon een renovatie van zijn cultuurtempel luister bijgezet worden. De geschiedenis van deze trottoirpoëzie doe ik hier uit de doeken. Want er hangt een heel verhaal aan vast. De poëzie die zou komen te liggen, de poëzie die er eens lag, de poëzie die er nog steeds ligt, en de poëzie die nog niet van de straat is. Het is verschenen als nummer een in de Vreede-reeks van uitgeverij Syntax, gelijktijdig met nummer twee, het succesvolle schrijfproject Geschreven Stad.