Daaldreef - Vogel gestolen

 

D E  V R O U W  O P  H E T  T E R R A S

 

De vrouw op het terras

 

haar ogen toe

 

alsof zij niet van deze wereld was,

 

een slapend dier, een tijdloos wezen,

 

wie zal de glimlach van haar lippen lezen.

 

De vrouw op het terras

 

alsof zij niet meer te genezen was

 

van eeuwigheid – de tijd klopt in haar keel.

 

Men weet niet waar zij in haar dromen was,

 

haar glimlach is fluweel.

 

Ik zag het glas dat in haar handen was

 

bewegen in haar schoot

 

en sneller dan haar adem was.

 

De vrouw op het terras,

 

alsof zij boven dood en leven was,

 

men weet niet hoe zij haar gedachten spon.

 

Hield zij zich of zij slapend was,

 

men zag haar glimlach beven.

 

Zij bleef nog in de zon

 

toen die al even onder was.