Daaldreef

R I V I E R E N

 

Met de Maas likkend aan mijn koele voetzolen

en zout op mijn lippen

heb ik je gegraasd, lief weiland.

Hooigeur versneeuwde mijn juichkreet.

 

De koeien aan de overzij

jaloers in hun uiterwaarden,

loeiend over het donkere water.

 

Vanwaar deze zeer kleine vrouwenkleren,

slapende vlinders in het gras,

met moeite te onderscheiden

van witte warmwatervissen?

 

Langs mijn vermoeide voetzolen

- hooi ruist in mijn lendenen -

sluipt de rivier de Lethe.

 

---

Dit gedicht is eerder verschenen in Brabant Cultureel van juni 1999