
DDe teksten
op deze pagina's zijn voor het overgrote deel ontleend aan 'Waar Ligt Poot?
- Over de dood en de laatste rustplaats van Nederlandse en Vlaamse
schrijvers', van Hans Heesen, Herry Jansen, en Ed Schilders; uitgeverij De
Prom, Baarn, 1997.
|

|
Frans Babylon
(Frans Gerardus Jozef Obers; geboren dinsdag 18 maart 1924
in Deurne). De bohémien-dichter, die door Antoon Coolen gestimuleerd
werd te gaan schrijven, had zozeer last van watervrees dat hij niet
alleen langs de grachten van zijn woonplaats Amsterdam durfde te
lopen. Hij had al twee keer een zelfmoordpoging gedaan, toen hij op
maandag 21 augustus 1968 een enkele reis Amsterdam-Zandvoort kocht.
Hij begaf zich naar het strand (Wim Zaal): '...deed zijn bril af,
legde zijn kleren op een hoopje, stak er drie afscheidsbrieven tussen
en liep de zee in. 's Avonds spoelde zijn lijk aan [bij Bloemendaal].'
Op 26 augustus 1968 werd hij begraven op het rk Kerkhof bij de
Sint-Willebrorduskerk in Deurne (graf 347), bij zijn broer Leo (Leon
van Kelpenaar), die ook gedichten geschreven had en die eveneens bij
het zwemmen verdronken was. Zaal: 'De uitvaart in Deurne was een
feest. Heel corduroy Brabant zat op terrasjes aan de markt te wachten
tot de dodenmis voorbij was. Zodra de stoet de kerk verliet beenden
alle pilo-poëten naar de groeve, waar ze lijkdichten ten beste gaven,
waarschijnlijk terecht door het klokgelui overstemd. Eén vereerder
nam plaats voor de kist om de bundels van Frans een voor een op het
deksel te leggen; hij haalde ze uit een tas die tot algemene
vrolijkheid door de springvering na elke greep dichtsnapte. Een
zigeuner tikte driemaal met zijn knokkels op de kist, wat drukke
navolging vond. Wij beleefden Bohemia's apotheose.'
Jeroen Brouwers: 'Misschien heeft
Babylon zijn dood "voorzien" toen hij zijn sonnet
"Existentie" schreef.' Daaruit de derde strofe:
Misschien
lag ik in deze levensnood
wel
liever op de dorre bodem dood
dan
altijd rond te zwemmen van verlangen.
|
|
|