Foto's: 
Han van Meegeren


 

Het graf van een pastoor uit Breda in de Pyreneeën

 


Foto: Han van Meegeren

Op 14 oktober 2015 passeerden wij op terugreis uit Catalonië het Franse pyreneeëndorp Chapelle de la Trinité, met een bijzonder mooie kapel. Natuurlijk even kijken. Bij het binnengaan van de kapel trok meteen een standaard met daarop een afbeelding van een krantenpagina de aandacht. Pagina 25 van BNdeStem van 25 april 1998. Een Brabantse krantenpagina  in de Franse Pyreneeën? Dat moet gelezen worden! 
Het artikel beschreef de levensloop van de pastoor van dit kerkje, Jo Sommen, geboren in 1913 in Breda. Voor de rest van dit verhaal maak ik gebruik van het genoemde artikel geschreven door Jan Bouwmans.

Foto: Han van Meegeren

Klik hier voor een grotere afbeelding van deze krantenpagina

Jo Sommen werd dus in 1913 geboren in Breda. Zijn vader had een smederij en wagenmakerij aan de Oosterstraat. In zijn vroege jeugd werkt Jo in deze smederij. Maar Jo had een roeping en in 1937 gaat hij studeren aan het Klein Seminarie van de paters van de H. Familie in Kaatsheuvel. Drie jaar later breekt echter de oorlog uit en Jo vlucht samen met zijn 4 broers op de fiets naar Duinkerken om zich aan te sluiten bij het Britse leger. Dat gaat echter niet door. Ze worden vanuit Duinkerken richting Parijs gestuurd om zich daar maar aan te melden. Ze worden afgewezen en door bemiddeling van de Nederlandse ambassade worden de 5 broers naar de Pyreneeën gestuurd om daar te wachten op een toekomstige mobilisatie. 

Met zijn vijven wonen de broers de hele oorlog in een klein dorp, zonder dat ze opgeroepen worden. De oorlog komt tot een eind en in augustus 1945 arriveren de gebroeders in een verhuiswagen terug in Breda, tot grote opluchting van vader en moeder Sommen, die al die jaren niets van hun kinderen vernomen hadden.

Jo besluit verder te gaan studeren op het Groot-Seminarie in Hoeven. Lang blijft hij daar niet. De Pyreneeën trekken aan de dertiger. Jo maakt zijn eigen keuzes en vertrekt wederom richting Pyreneeën, waar zijn hart is achtergebleven. Hij meldt zich bij de bisschop van Perpignan die hem in 1947 tot priester wijdt. Jo wordt pastoor in achtereenvolgens Thuir en Boule d'Amonte en bestiert 6 verschillende kerkdorpen. Hij ontdekt het kleine kerkje van Chapelle de la Trinité, dat vervallen is tot een bouwval. Hij besluit hier zijn levenswerk van te maken. Het kerkje ligt erg verlaten. Jo vestigt zich bij het kerkje en begint aan de restauratie. Hij brengt het kleine kerkje terug in een goede staat. 

Tijdens de restauratie ontdekt Jo een oude kruisbeeld, geheel vergeven van de duivenstront en spinnewebben. De vorm van de christusfiguur intrigeert hem en hij besluit het Ministerie van Cultuur in Parijs uit te nodigen om het beeld eens te bekijken. Het blijkt een uiterst waardevol en bijzonder kruisbeeld te zijn. Meegenomen tijdens een van de kruistochten door de ridders die indertijd in de bucht woonden die gelegen was iets hoger op de berg dan het kerkje. Jo weet het kruisbeeld te behoeden van een tocht naar een Parijs museum. 

Foto: Han van Meegeren

Foto: Gemma Geux

Foto: Gemma Geux

Foto: Gemma Geux

Jo Ommen krijgt een zekere mate van bekendheid in Frankrijk. Een groot artikel in Paris-Match werd aan hem gewijdt en beroemdheden als de cellist Pablo Casals en de violist Yehundi Menubin zochten hem op in Chapelle de la Trinité. 

Af en toe reed Jo op zijn motor terug naar Nederland voor een bezoek aan familie en bekenden, maar de laaste decennia van zijn leven blijft Jo in de buurt van zijn geliefde kapel.

Op 16 februari 1998 is hij overleden en hij ligt begraven op het kleine kerkhof achter de kapel.

Han van Meegeren

Foto: Gemma Geux

Foto: Gemma Geux

Foto: Gemma Geux

Foto: Gemma Geux

Foto: Gemma Geux

Foto: Han van Meegeren

Foto: Han van Meegeren

Foto: Han van Meegeren

Foto: Han van Meegeren