Ik zè ne kruikezèkerd, nèè, ik koom nie van Gool.

ik zè ok nie van vlees en bot, nèe, ik zè "'n idool",

'n Moeder heb ik eigeluk nie, al zakker nie om schreuwe.

M'ne vadder is de Geschiedenis, ik koom "uit vruuger euwe".

Gullie het ni mir meegemokt, hoe dettet vruuger ging,

en tis dan ok percies daorum dè ik hier dees liedje zing.

Wè waar dè unnen èèrreme tèèd! Ge werkt’oe ut de naod

zo lang as ge mar iets kont zien, van hil vruug tot hil laot.

En kridd’ oew stukke dan ok nog mar naovenaant betold

Mar neeje, en as ge piepte wier oew ketaauw nog weggehaold!

Wie teegesworrig Börger wordt van dorpe of van steeje,

die hee 't "gemaokt". Veur z'n portemenee is dan 't leed geleeje.

Maar as 'n wèèver vruuger iets gemaokt ha, mee z'n haande,

dan was dè nog mar 't begin. De kachel wo pas braande

as ge goed stondt mee iedereen: 't Gistelijk tevreeje,

en ok den Heer van 't febriek, - en oplaoje gemeeje.

En as 't febriek dan cente booi om oewe pis te krège

dan waarde blij degge dè kont, dan dochte bij oew eige:

't is ammel geld en 't hellept om de wenter dur te raoke.

Dè hiet naa vort 'eekonnemie'. Zo kondet vrúuger "maoke".

Ne wever wáar ginne sufferd toen, hij werkte veur z'n brood

en z'n gezin. Onderworpenheid? Hij wo z'alleen nie dood.

En in sosjale ladders, om daor hoog te kunne pronke?

Dè raokte um mar niks, daor is hij noot ingestonke!