INHOUD E.S.
HOME
SPECIAAL
AUTEURS
TEKSTEN
BRABANTS
INTERVIEWS

PRINT PAGINA
 

Ed Schilders

Handen

'De handen van J. Greshoff.' Het is goed dat het erbij staat,

want ik zou ze niet herkend hebben. Niet dat er verder op de foto van de

handen van Jan Greshoff iets bijzonders te zien is. De rechter schrijft met

een vulpen, de linker drukt op het papier. De foto is ook veel te licht,

waardoor je zelfs niet kunt zien of Greshoff zijn nagels goed verzorgde.

In die zin is de close-up van de handen van Hendrik Marsman een stuk beter.

Diepliggende, kortgeknipte nagels. Fraai gewelfde middenhandsbeentjes, de

rechterpink enigszins kromgegroeid door het steunen op het papier. Een

afgetrainde hand, die er zichzelf niet voor omdraait de marathon te dichten.

Jammer is weer wel dat deze hand nu juist níet schrijft. Als je goed

kijkt, zie je dat de dichter in een adresboekje bladert. Maar dat kun je er

bezwaarlijk bijzetten: 'Hendrik Marsman zoekt het telefoonnummer van Menno

ter Braak, dat hij maar niet kan onthouden.'

Ik zie alles in zulke folkloristische foto's, behalve wat ze blijkbaar willen

tonen: de magie van het schrijven. 'Opname der handen van Willem Kloos', zegt

het bijschrift, en het is de bedoeling dat wij nu een kruis slaan. Maar ik

zie slechts los vel rond de kootjes, dikke aderen, oude handen die menig glas

geheven hebben. De handpalmen zijn apart afgebeeld, want daarmee heeft de

dichter zijn Jeanne zeer vaak gestreeld.

Onder de handen van P.C. Boutens lees ik: 'De hand van de dichter, werkend

aan zijne Homerusvertaling.' Ik hou de foto ondersteboven om beter op het

papier te kunnen kijken. En hoe langer ik kijk, des te zekerder weet ik het;

er staat: 'Twee mapjes schrijfpapier, een potje Talens, eenige paperclips.'