Taaitaai, pepernoten, en marsepein, suikergoed, en chocolade.

Moeders maken zwarte vingerafdrukken op de deuren, kinderen

blèèren 'Hoor de maan schijnt door de bomen', en aanstaande

vrijdag spelen vaders weer space invaders, transformers en

dynosaurusje. De behoefte aan tradities is psychologisch zo

gecompliceerd dat de helft van Nederland de komende dagen weer

kinds wordt, zich de afgelopen weken heeft laten terroriseren

door de middenstand, en zich volwassen acht door 'suppries-avond'

te doen in plaats van 'de schoen' te zetten. De andere helft

wacht op de kerstdagen en is zo mogelijk nog doller: haalt een

complete boom in huis en versiert die. (Verstandige mensen

beperken zich tot Eten.)

Sint Nicolaas is behoorlijk gedevalueerd. Niemand behalve V & D

noemt hem bij zijn echte naam, en van een alom gevierde heilige

die wel eens - ook postuum - een wonder deed, verwerd hij tot de

patroon van het plaatselijk (overdekt) winkelcentrum. Zelfs het

Vaticaan kwam tot inkeer en schrapte hem van de lijst van

heiligen. Alleen een enkele bekeerde Panamese zeeman accepteert

hem nog als schutspatroon.

 

Pappie?

Ja, jongen?

Waarom ziet de Sinterklaas van deze folder er heel anders uit dan

de Sint van V & D?

Het toeval - wat een toeval - wil dat pappie zojuist de Actae

gelezen heeft die Falconius in 1751 in Napels liet drukken.

Daarin bewijst Falconius, die zelf bisschop was, dat er sprake

was van een internationale Sinterklaasverwarring. Toen al. Er

waren minstens twee sinterklazen: die van Myra, en die van

Pinares. Zal pappie zijn zoon inwijden in de geheimen van de

kerkelijke geschiedenis of een cadeautje beloven uit beide

folders?

Paps? Bestaat ie nou echt of niet?

Paps heeft ook de Vindiciae gelezen die twee jaar later in

dezelfde stad verschenen en die zeggen - ik hou het kort - dat

Falconius ongelijk had, en dat er maar één fabrikant van

marsepein was.

 

Pa, waar komt zwarte Piet vandaan? Waarom is Snieklaas de

kindervriend? Waarom geeft hij suikergoed en marsepein? Waarom

komt hij met de boot?

Vader besluit dat zoonlief de leeftijd heeft en de vragen stelt

die tot enige voorlichting nopen.

Sint Nicolaas bestond echt. Echt, jongen. Hij stierf in het jaar 342 in

Myra. Hij was daar een hele belangrijke man. De mensen mochten

hem graag want hij deed goede werken. Je weet toch wel over de

appeltjes van oranje? Nou, dat betekent geld. Hij gaf geld om

drie jonge meisjes te helpen. Die werden uitgehuwelijkt door hun

vader. En ze konden kiezen uit edelmannen of ongelovigen. Voor

een fatsoenlijk huwelijk had pa eigenlijk geen geld genoeg, dus

toen kwamen die ongelovigen in beeld - die stelden minder prijs

op een bruidsschat. Sinterklaas kwam net op tijd, met de rest van

het geld. Toen ging hij dus dood, Sinterklaas. Na zijn dood droop er een zoete

vloeistof uit zijn graftombe. Een heilige afscheiding. Daarvan

genazen de mensen die ervan proefden. En daar komt marsepein dus

vandaan. Als je daarvan at werd je beter als je ziek was.

Een hele tijd later, wel duizend jaar, hadden ze in Bari en

Venetië hetzelfde idee. Sint lag begraven in een gebied, Myra

dus, dat onder ongelovig bestuur stond. Dus voeren de gelovigen uit op hun

schepen, bemand door donkere mannen voor de zeilen, en tot de

tanden gewapende Italianen voor de invasie, om zijn stoffelijk overschot een waardig onderkomen te geven. Die uit Bari hadden de beste wind en kwamen het eerst aan. De commando's sloegen genadeloos toe en beroofden de bevolking van Myra van hun heilige. Ze sloegen het grafdeksel in gruzelementen, en laadden de heilige restjes aan boord. Die uit Venetië kwamen te laat, dat wel, maar ze vonden toch nog een ander skelet, en dat heette toevallig ook Nicolaas, en wat denk je, daarnaast lag ook nog een ampul met gestolde vloeistof. Toen ze weer in Venetië waren,

bepaalde het TNO dat het marsepein was.

Die uit Bari hadden de race wel mooi gewonnen. Niet met een stoomboot natuurlijk maar met een milieuvriendelijke zeilboot. Aan boord waren ook een paar

matrozen uit Lotharingen, behalve die donkere Panamezen dus. En die kregen, die Lotharingers, ook wat botjes en marsepein.

 

Paps?

Ja, jongen?

Je bedoelt grafschennis, invaders, lijkenroof, en raiders of the lost arc?

Paps citeert uit het Vies des saints (Lille, 1856): "Deze roof kan niet anders dan worden goedgekeurd door de wetten van een rechtvaardige oorlog."

Gaaf, paps, die Sint! Nog een suikerbeestje of een stukje marsepein?