Ben Hartman

Dr. Eisenbarth

Leven en werk van een rondtrekkende Duitse plattelandsdokter (1663-1727)

16 - Het Eisenbarth Festspiel in Oberviechtag 2008 - deel 1 Münden 2008

Bij mijn eerste bezoek aan de geboorteplaats van Doktor Eisenbarth: Oberviechtach, in juli 2007, kreeg ik in het plaatselijke Eisenbarth-museum het programma in handen van het Doktor Eisenbarth Festspiel van 2008.

Dit openluchtspel over het leven en werk van Eisenbarth zou plaatsvinden in twee weekenden in de maand mei op de markt en dus in het centrum van Oberviechtach.

Wilden wij, mijn vrouw Geno en ik, dit Festspiel eens gaan bekijken dan zouden we in een weekend en buiten de zomervakantie naar Oberbayern moeten rijden, toch zo’n dikke zevenhonderd kilometer van Schijndel verwijderd.

We kozen hiervoor uit het laatste weekend van mei en besloten twee nachten in Oberviechtach te blijven, stel je voor dat de eerste avond zou verregenen, dan heb je in ieder geval nog een tweede kans.

Onze eerst stop op weg naar Oberviechtach was Hannoversch Münden, dit plaatsje wordt uitvoerig beschreven in aflevering 2 van dit Eisenbarth-verhaal en zoals u misschien nog weet, de woon- en sterfplaats van Eisenbarth.

Ik ben daar eerst naar de Touristen-informatie gegaan omdat ik de bedrijfsleider Frau Jahn eens wilde ontmoeten.

Met haar had ik al eens telefonisch contact gehad, ik heb haar toen gewezen op onze site waar het hele Eisenbarth-verhaal gepubliceerd zou worden.

Een allerhartelijkste vrouw die ons meteen het hotel aanbood, wij waren duidelijk haar gasten als dank voor de publicaties over Hannoversch Münden op de cubra-site.

Wij kozen, hoe kan het ook anders, het hotel uit dat naast de Aegidiuskerk lag en nog wel pal tegenover de grafsteen van Eisenbarth. Zie aflevering 4.

Ik heb toch nog een foto gemaakt van dit kerkje en de grafsteen in een prachtige ochtendzon.

Het hotel bleek om meerdere redenen een goede keus te zijn.

Behalve dat het een leuk hotel was bleek de eigenaar in het bezit te zijn van de sleutel van de Aegidiuskerk.

Bij eerdere bezoeken aan Hann. Münden vroeg ik me iedere keer weer af hoe deze kerk, de plaats waar Eisenbarth begraven was in 1727, er vanbinnen uit zou zien.

De grafsteen was weliswaar buiten tegen de gevel geplaatst maar waren er in de kerk nog sporen te zien van een graf of was alles al eens geruimd?

We hadden al eens gehoord bij een eerder bezoek aan Hann. Münden dat deze kerk in particuliere handen zou overgaan.

De eigenaar van ‘ons’ hotel Aegidienhof’ was met de gemeente Hann. Münden in onderhandeling over het overnemen van deze kerk.

Volgens hem zou het een langdurige procedure worden maar over ongeveer twee jaar hoopte hij dat de Aegidiuskerk in zijn bezit zou zijn.

Hij heeft er grootse plannen mee, misschien kan ik hier t.z.t. nog eens iets over vertellen.

Eindelijk was het moment daar dat ik de kerk eens van binnen kon zien, ik was erg nieuwsgierig!

Een van de personeelsleden van het hotel opende voor mij de deur en ik kon naar binnen.

Wat schetst mijn verbazing toen ik de kerk inliep: in eerste instantie zag ik alleen maar fietsen.

Dit zijn voornamelijk fietsen van gasten van hotel Aegidienhof, in Hann. Münden beter bekend als het fietshotel.

Hann. Münden ligt aan een of meerdere populaire fietsroutes en is zodoende een bekende pleisterplaats voor rondtrekkende fietsers.

Verder een hoeveelheid rommel,

Vanaf het koor zag het interieur er zo uit:

Op het koor kon ik toch nog twee foto’s maken van de fraaie lichtinval door de ramen aan de voorgevel van de kerk:

In het voormalige altaargedeelte stond een, wat later bleek, origineel triptiek.

De maker van dit drieluik is niet bekend maar zou moeten komen uit een Zuid-Duitse school uit de 16^de eeuw.

Ik zal wat afbeeldingen laten zien van dit drieluik, wie weet zijn er bezoekers van onze site die iets bekends zien in dit schilderstuk?

Het middenstuk van de triptiek:

Het linker- en rechter gedeelte:

Zoals gebruikelijk heeft een triptiek aan de achterzijde van linker- en rechter gedeelte ook een afbeelding:

En midden onder het middenstuk van het drieluik staat ook een afbeelding:

In augustus 2008 waren we weer een paar dagen in Hann. Münden, nu tijdens de zomervacantie en verblijvend op de plaatselijke camping.

Wat schetst mijn verbazing toen ik de plaatselijke Blasiuskerk binnenliep: in deze kerk was het triptiek uit de Aegidiuskerk geplaatst, nauwelijks zichtbaar voor de bezoekers maar voor mij toch herkenbaar.

Het drieluik was goed ingepakt om het te laten wennen aan de vrij constante temperatuur en vochtigheidsgraad van de kerk, kortom het schilderij moest acclimatiseren.

Na een bepaalde periode wordt het weer uitgepakt en krijgt het een plaatsje aan een zijwand van de kerk.

Ik denk dat dit een heel goed initiatief is geweest om dit prachtige drieluik voor de toekomst te behouden en het niet alleen voor fietsers toegankelijk te maken!

Nu op naar Oberviechtach, toch nog zo’n dikke vierhonderd kilometer naar het zuiden.