Vrijdag 30 mei, 2008 waren we al vroeg in Oberviechtach, we hadden een hotel op de markt gereserveerd, pal tegenover de tribune en het podium waar die avond het Doktor Eisenbarth Festspiel zich zou gaan afspelen.

Maar het eerste wat opviel toen we aankwamen in Oberviechtach was een prachtige meiboom!

Wat verder nog opviel was de Eisenbarth-fontein aan de zijkant van een prachtig opgeknapt en smaakvol ingericht pand, het voormalige Eisenbarth-museum en nu een Konditorei met een wel zeer toepasselijke naam:

Een jaar eerder, zomer 2007 was de fontein ontmanteld vanwege de verbouw van het pand, en stond de buste van Eisenbarth in het plaatselijke museum.

De Eisenbarth-Brunnen is een ontwerp van de plaatselijke apotheker: Karl Foißner en is geplaatst in 1964.

Naast de fontein is een granieten steen opgehangen met een tekst in bronzen letters, die veel gelijkenis vertoont met de tekst op de grafsteen van Eisenbarth in Hann. Münden.

Heel Oberviechtach stond in het teken van het naderende Festspiel.

Het podium en de tribunes stonden uiteraard al klaar:

In het dorp veel affiches, spandoeken en teksten die verwezen naar het Festspiel.

In winkeletalages, in portieken van hotels, cafés en banken waren foto’s van het Festspiel van vorig jaar te zien.

En Geno werd kennelijk door vuurspugers op het idee gebracht om een sigaret op te steken.

Aan ’t begin van de avond stroomt het centrum van Oberviechtach vol met toeschouwers en medewerkers aan het Festspiel.

De voorstelling begint heel laat, om negen uur, men wil dat het zo vlug mogelijk donker is, dit geeft een veel mooiere sfeer aan de voorstelling.

Het hele stuk duurt overigens drie uur, maar is zeer goed te volgen en je verveelt je geen moment.

Het ‘beroemde’ Eisenbarth-Elixier werd te koop aangeboden:

Er liep een marskramer rond, en er waren volop muzikanten:

Ook de stadspijpers ontbraken niet:

Toen kwamen de dieren op:

Vlak voor aanvang van het Festspiel begon de tribune vol te lopen:

Wij hadden keurig een plaatsje vooraan:

De stadspijpers kondigen het spel aan:

Het spel kan nu beginnen.

Na een uitgebreide intro komt Eisenbarth op met zijn vrouw in een wagen getrokken door twee paarden.

In het gevolg van Eisenbarth zijn ook de jongleurs goed vertegenwoordigd en brengen een echt spektakel, evenals de vuurspugers:

Doktor Eisenbarth staat voor zijn tent waarin hij zijn patiënten behandelt en geneest!

Tot slot de hele cast:

En ikzelf met Eisenbarth!

Het was vreselijk leuk om het Doktor Eisenbarth Festspiel eens mee te maken. Het is geen gebeurtenis die je elk jaar hoeft te zien, hoewel er regelmatig aanpassingen zijn van het script.

Wat ik persoonlijk gemist heb is het zingen van het Eisenbarth-lied.

Dit lied en zijn vele aanpassingen, uitbreidingen en varianten ga ik verderop in dit verhaal uitvoerig bespreken.

Ik heb al aan een paar spelers teksten en melodieën aangeboden voor het geval de regisseur

toch nog ooit van plan is met een groep spelers te gaan zingen.

Het zou het Festspiel ten goede komen!

Tot slot.

Na dit verslag over ons bezoek aan het Doktor Eisenbarth Festspiel in Oberviechtach lijkt het me logisch en zinvol om eens een korte historie te schetsen van dit Festspiel.

Dat hou ik u nog tegoed.