Vier gedichten in het Tilburgs dialect

Men Tilburg

De stad waorin ik geboren ben.

De stad waor ik veul meesen ken.

In die stad vuul ik me lekker thüïs

Daor woon ik, daor stao men hüïs

De wereld draait deur, ok in onze stad

Veul bouwsels van vruuger liggen nou plat

Héél veul kerken zen geslopt of gesloten

Net as in de textiel, ok daor was ut kloten

Mar Tilburg draait deur, we staon nie stil

Er is genog te doen vur wie werken wil

Veul nuuwe hüïzen en bedrééfsgebouwen

Mar gin geklabats mir van wééfgetouwen.

De Tilburgse taol wordt veul minder geheurd

Ok veul inwoners zen aanders gekleurd

Un aander geleüf, en hun kerk hiet moskee

Hun naomen zen aanders, gin Bartje of José

Drie torentjes zen ut waopen van onze stad

Hébben nou ok durre biste tééd wir gehad

De T van ut taltaar komde nou overal tegen

Ut zô nie zô zéén as ut on men had gelegen.

We moeten un bietje van ut ouwe laoten

Ok gewoon Tilburgs blééven praoten

Ur is toch niks vukkeerd on de Tilburgse taol

Misschien un paor wordjes in dees verhaol.

Men stad

Men stad mee twee rivieren, de Donge en de Laai

Twee straoten geplaveit mee Chineese Kaai

Ut oud roest wordt hier héél secuur bewaord

En laoter as kunst op straot geopenbaord.

Tilburg stao nie stil, laot zelfs huyzen draaien

Ment daormee zelfs onze stad te verfraaien

Dun Heuvel is vur dun derde keer gerenoveerd

Want Willem II stond niet goed, hij kéék verkeerd

Iets van ut ouw kwaam terug, twee jonge bomen

Die in dún ouwe lind tot lééven zen gekomen

Mar we zullen nog héél veul naachten moeten pitten

Vur det we daor net as irst, onder kunnen zitten

De skaai van Tilburg asgut van ver gaot bekééken

Begint un bietje op die van Amerika te lééken

Ut panorama veraanderde van jaor op jaor

Want we wonen nie mir neffen, mar op mekaar

We hadden drie torens, nou alléén nog mar un T

Ge vraogt oe éégen aaf, wé moeten wij daor mee.

Ut had ok as stadswaopen "koffie" kunnen zéén.

Mokt meesen wakker en ut lekt ok nie zó kléén

De geminteraod die wikt, dun burgemister beslist

Des hier in Tilburg al veul jaoren zó gewist.

Vruuger hadden we ok nog pastoor en fabrikaant

Die mokte det we nie lééfden boven onze staand.

Mar toch, Tilburg, men stad zal ut aaltij blééven

Ik hoop ur nog héél lang te kunnen lééven.

Ur zen nou veul straoten, die ik hillemal nie ken.

Mar ik weet wel dek unne echte Tilburger ben.

Tééd

Tééd, gé heggut, mar gé kunt ut nie pakken of zien

Soms komde tééd tekort of gebrùíkt teveul misschien

Tééd is iedere keer aanders , gé het vruug en laot

De tééd kan schóón zéén, mar ok héél kwaod.

Ur is un tééd van vandaog en de tééd van jaoren trug

Toen was alles héél aanders, mar de tééd gao vlug

Toen ik nog kéénd was, ut is al héél lang gelejen

Toen waren de meessen mee un bietje al tevrejen

We hadden gin auto's, gin tillevisie, wel bûîten un plee

Mar we waren toch tevrejen en we dinnut ur mee.

Eén kraontje bij de gôôtstéén, één lamp van sistig watt

Was alles wet we toen hadden en wij vonden ut zat.

Ut was toen veul langer werken, mar hadden meer tééd

Ok zonder tillefoon, konden we ons aai toen kwéét

We hadden gin CV. wel unne kwiesjeer of platte búïs

We bleven tot we trouwde, gewoon bij moeder thúïs

Wodde in dieé tééd ongetrouwd gaon saomen wonen

Mee zon verhaol hoefde toen thúïs nie aon te komen

Eénmal getrouwd, was toen nog vur hil oe lééven

Ok al viel ut soms nie mee om bij elkaar te blééven

Nou kost tééd geld, toen koste de tééd mar un bietje

We hadden tééd vur un protje of zongen un liedje

De tééd vuraanderd meessen, ok de straot, en de stad

Mar wij de oudjes hebben onze schónste tééd wel gehad

Opkomst

Ik kwaam op vur dienst in un burgerpak

Vuulde mun éégen nie op mun gemak

De foerier zee toen " Ga daor mar staon

Dan krééde van men aandere kleren aon

Hij keek me aon, ut was vur de juuste maot

Zee toen " Kleet oe mar hillemal úit soldaot "

Ik kreeg toen unne hééle boel nuuwe kleren

Ok aander schoenen om mee te masjeren

Mar toen ik ging paassen, ut zaat nie féén

Ut was allemal vul te gróót of wel te kléén

Mar de foerier zee " Nou verder nie lullen "

Afgemasjeerd en nim mar mee die spullen

Ut was dus ginne winkel van C&A of V&D

Daor nimde iets wet nie paast ok nie mee

Op onze kaomer moest ik ok nog leren

Om oe nummer te naoien in al die kleren

Twee dekens en unne zak, mar die was leeg

Die ik ok nog extra van de foerier mee kreeg

Die zak moes toen mee strooi worren gevuld

Ut was ginne zak mir mar unne gróóte bult

Op die'e bult, ut was echt nie om te doen

Ik heb die naacht nie veul geslaopen toen

De volgunde méérugge al vur dag en dauw

Was ik soldaot mee die'en bultzak op sjauw

Toen zen ur un paor auto's over heen geréien

En ik was mee munne bultzak dik tevreeien

Mar mun kleren zen nog te gróót of te kléén

Ut was toen nie zò féén om soldaot te zéén