Kruikenmis 2004

Op de tillevisie was vunaovond de Krúíkenmis, nou ut was echt mis. Stom verbaosd zaat ik te kééken, en docht " Onze Lieve Heer die hé toch héél veul raore kostgangers "

Ik ben gelukkig, al bekaant zis en zeuventig jaor Tilburger, heb meer as un uur naor die mis zitten kééken, en de éénigste die ik docht te kennen, was menneer Gianotten.

As ie nou méérugge zee " Ik was ur nie bij " dan koom ut ur op neer , van al die meessen in die mis kende ik ur ginne ééne !!

Nou waren ut nor ik docht, allemol notabeelen, dus vuraonstaonde meessen in onze geminte. Dus bij ut voetballen, bij ut onthullen van un kunstwerk, zó as dieë toeter op dun Bredaossewewg, stonden ze allemol veuraon. Verrekskuseer, mar ok al stonden ze veuraon, ik kende ur ginne ééne.

Nou ben ik nog opgevoed in de kattelieke leer van vur dun óórlog, mar as Jantje Tevoren dun ouwe pastoor van de Hasselt vanaovond ok had zitten kééken, ik denk det ie zunnen wijwaoterkwast dur ut scherm had gegooid.

Sunt dekkut zeg, mar de miste meesen in die krúíkenmis waren nie echt meer jong, as ut kéés was zó ik zeggen " Tameluk belegen " Mar goed det lilluk gin zeer doe, aanders hadden we ut koor niemir geheurd en alléén mar ut " Au " geroep.

Echt, as ik zon misgebeuren zie, dan vraog ik toch " Lieve Heer wieste gij echt weggu on ut klaor maoken waart toen ge dun irste mees gingt maoken ?? "

Heer vurgeef ut men, want ik kéék de liste tien jaor ok niemir iedere dag in de spiegel, ut bietje haor dek nog heb kam ik wel op ut gevuul.

Nou zullen ze in de vruugere jaoren, dus in de tééd van Herodes en Pontius Pilatus wel gin carneval hebben gevierd, mar toen waren ur wel knappe meesen, ge mokt men nie wéés det Samson zun haor af had laoten knippen as Dellilja un lilluk vrommes was gewist.

Dus ik heb un vaag vermoeden, Methusalem, Abraham en zun Sara, die waren op durre ouwe dag nog knap, nie gezegend mee unne hangbúík en as Sara nie mee unne hóóp lege vellen.

Kéék ik dan nor de krúíkenmis in de heuvelsekerk, mee allerlei spullekus úít ut winkeltje van Gusje de Laot of weet ik waor ze ut kóópen prubeert de belegen kéés zich nog knap te maoken, in un mis waor ut goed mis mee is.

Gif men mar vastenaovond van vruuger, olliebollen mee krinten en de dag urrop ut askrúíske in de kerk, ut snoeptrommeltje, virtig daogen gin snoep, ut pesjonkelen, de paosklokken, mar wie ben ik, ik wor dees jaor zis en seuventig. " Hoop ik "

Jao Pa, mar det was vruuger.